Vide etiam paginam discretivam: Medea.

Medea (-ae, f.; Graece Μήδεια) in mythologia Graeca est filia Aeëtis regis Colchidis, mulier paulisper Iasonis. Circis similis, quae amita sua erat, Medea herbarum magicarum usu pollebat. Sectatrix deae Hecatae erat quam cultu domestico honorabat.[1] De Medea sunt multae fabulae, quarum cacumina infra narrantur.

Medea et liberi in opere tectorio aetate Romana Pompeiis facto.

Medea in Colchide

recensere

Cum Argonautae pellem auream petentes Iasone duce ad Colchidem advenerunt, Medea Iunone Venereque machinatis Iasonem amare coepit. Aeëtes, pater Medeae, hospites non amans, labores difficillimos Iasoni adsignavit, quos Iason Medea iuvante efficere potuit. Postea Medea, sperans fore ut uxor Iasonis fiat, sopivit custodem pellis serpentem horridum qui ignem exhalabat, ut Iason pellem caperet. His factis Medea ad Graeciam cum Iasone navigavit.

Medea in Iolco

recensere

Cum Iason et Medea ad patriam Iasonis Iolcum advenerint ut Peliam regem necarent, Medea, quae coquendo homines in aeno reiuvenare eos posse videbatur, persuasit filiabus Peliae ut patrem secando necarent. Sed Medea Peliam non reanimavit, quapropter Iason rex Iolci factus est.

Medea in Corintho

recensere
 
Statua Medeae a Gulielmo Wetmore Story anno 1868 facta.

Postero tempore Iason et Medea Corinthum venerunt ubi duo filii eis nati sunt. Secundum drama Euripidis Iason tamen Medeam repudiavit et filiam regis Corinthi Glaucem in matrimonium duxit. Medea secreto irata suos filios stolam venenatam ferentes ad Glaucem misit. Illa, cum ignorans stolam indueret, a veneno usta est. Cives Corinthi, qui Medeae iamdudum diffidebant, eam capere conati sunt, sed auxilio Helii Medea Athenas fugit.

  1. Euripides, Medea 395-7.

Pelliculae

recensere

Plura legere si cupis

recensere

Nexus interni

Nexus externi

recensere
  Vicimedia Communia plura habent quae ad Medeam spectant.