Aulis[1] (Graece: Αυλίς, hodie: Αυλίδα) est pristinus demus Euboeae in Graecia 7714 incolarum (status: 2010). Sedes demi fuit Bathys. Ab administratione reformata anno 2011 (vide: Libellus Callicratis) pars est Chalcidis demi, cuius est "unitas popularis" (δημοτική ενότητα).[2] Quamvis regionalis Euboeae unitatis pars, non in Euboeae insula patet, sed in continenti, Boeotiae parti boreo-orientali finitima.

Wikidata Aulis
Res apud Vicidata repertae:
Civitas: Graecia
Locus: 38°24′0″N 23°36′0″E
Numerus incolarum: 6 924, 6 327
Situs interretialis

Gestio

Procuratio superior: Chalkideon Municipality

Geographia

Regiones urbanae: Commune of Vathy, Evia, Commune of Kalochori - Pantichi, Evia, Commune of Paralia Avlidas, Evia, Commune of Faros, Evia
Territoria finitima: Chalcis

Tabula aut despectus

Aulis: situs
Aulis: situs

Mythologia

recensere

Classis Graeca Aulide cum sociis convenisse traditur Troiam profectura. Variatio fabulae notissima narrat Dianam deam Agamemnoni iratam, quia cervam ei sacram interfecisset, classem malacia ab exeundo prohibuisse, qua re Agamemnon Aulide filiam Iphigeniam sacrificaret.

Historia

recensere

Aulis fuit portus antiquus Boeotiae, fere 20 chiliometrorum a Thebis in orientem versus sita. Numquam in civitatem liberam profecta est, sed usque ad annum 387 a.C.n. ad Thebas, deinde ad Tanagram pertinuit.[3]

Antiquitate Aulis fuit notum Dianae (sive Artemidis) sanctuarium, templum cultui eius dedicatum a saeculo quinto a.C.n. usque ad circa annum 400 in usu erat. Templi reliquiae una cum arce quarti saeculi a.C.n. inter illustrissima Aulidis muminenta numerantur.

Anno 396 a.C.n. Agesilaus II, rex Lacedaemoniorum, Agamemnonem imitans exercitum Aulide in Asiam traicere statuit. Brevi tempore priusquam classis exiret, Thebani intervenientes Agesialum ex Boeotia expulerunt.[4] Qua re odium Agesilai erga Thebanos excitavisse putatum est[5], quo rationes inter Spartam et Thebas usque ad pugnam Leuctricam (371 a.C.n.) maxime affectae sunt.

Aulis in litteris

recensere

Aulis in Euripidis tragoedia nomine Iphigenia Aulidensi (Graece: Ἰφιγένεια ἐν Αὐλίδι) invenitur. Quod opus multis posteris exemplo fuit, inter alios compositori Christophoro Willibald Gluck (Iphigénie en Aulide) et Ioanni Wolfgang Goethe tragoediam Iphigenie in Tauris scribenti.

Nexus externi

recensere
  1. Gen. -idis, Acc. -ida sive -idem vel -in, Abl. -ide, f.
  2. Lex Callicratis Ministerium rerum domesticarum Graeciae
  3. Xenophon, Hellencia III
  4. Xenophon, Hellencia III
  5. Xenophon, Hellencia III