Акмеизм
Акмеизм (грек – жогорку даража) – 20-кылымдын баш ченинде орус поэзиясында өкүм сүргөн агым. Көрүнүктүү өкүлдөрү – Н.С.Гумилев, А. А. Ахматова, О.Э. Мандельштам. Алардын поэзиясын символизмге каршы къз караштар, поэтикалык позициялар бириктирип, жердеги керпенденин көйгөйлүү тиричилигин курч жана кеңири жазууга аракеттенишкен, предметке конкреттүү, кыска мамиле кылганы менен символисттерден айырмаланышкан, алар “поэтикалык сөздүн артисттери” ( И.Ф. Аненский ) болгон. Бирок акмеизм советтик адабият таануу тарабынан модернисттик агым катары четке кагылып, чындыкты туура эмес, коомго байланышсыз көрсөтөт деп эсептелинген. 80- 90- жылдардан кийин гана алардын чыгармаларына жаңыча ой жүгүртүү менен каралып, акмеисттердин чыгармалары кайрадан миллиондогон нускалар менен чыга баштады.
Адабият
[түзөтүү | булагын түзөтүү]Шериев Ж., Муратов А. Адабият .Терминдердин түшүндүрмө сөздүгү.
Кыргыз энциклопедиясынын башкы редакциясы. Бишкек, 1994 - ISBN 5-89750-084-3
 |
Бул макалада башка тил бөлүмүнө шилтеме жок. Сиз аларды издеп бул макалага кошуп, долбоорго жардам берсеңиз болот.
|