tuko

Esperantoyî

Bilêvkirin

• IPA: /ˈtuko/
• Kîtekirin: tu‧ko

• Deng (Holenda (Wijchen))^ⓘ
• Deng (Fransa (Toulouse))^ⓘ

Navdêr

tuko (bireserê yekjimar tukon, pirjimar tukoj, bireserê pirjimar tukojn)

1. cang, caw, çît, qumaş, fason, kemxe, kisûr, pirtî, pate, paçe, tekstîl, xewlî

Etîmolojî

Deyn ji almanî Tuch.

Jê

• antaŭtuko ("pêşmal")
• bantuko ("xewlî")
• poŝtuko ("destmal")
• tablotuko ("rûberê maseyê")
• vindotuko (“potika pitikan”)
• viŝtuko (“paçika tozê”)
• zontuko ("damen, piştemal")