miqdar

Kurmancî

Navdêr

miqdar

1. Rewşa tiştekî ku dikare bê pîvandin, jimartin û kêm û zêde dibe.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. Pîvan

   Min miqdarek sêv ji dikana mêwefiroş kirî

3. bîst, demek kurt
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• muqdar, mixdar

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?].

Werger

• Almanî: ^?Menge → de m
• Îngilîzî: extent → en, quantity → en
• Tirkî: kemiyet → tr, çivili → tr, ^?miktar → tr