kelt

Kurmancî

Navdêr

kelt

1. miletên ku bi yek ji zimanên keltî dipeyivin yan dipeyivîn
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. kesa/ê ji yek ji wan miletan
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Etîmolojî

Ji yûnanî [Peyv?] Κελτός (Keltos) ku serokeşîrek keltan bû.

Jê

• keltî
• keltîtî

Werger

miletên keltîziman:

• Fînî: keltit → fi
• Holendî: Kelten → nl
• Îngilîzî: Celts → en
• Mecarî: kelták → hu
• Polonî: Celtowie → pl
• Yûnanî: Κέλτες (Keltes)