rakir

Kurmancî

Mane

rakir (cureyê peyvê?)

1. derkişandî, deranî, hilandî, hilbir

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: راکر‎

Etîmolojî

Ji ra- +‎ kir.

Werger

• Erebî: نسخ‎ → ar, أقل‎, إنتشل‎, ^?سفى‎, ^?شذف‎, ^?شعث‎, ^?كشف‎, ^?لفأ‎,
• Îngilîzî: extracted → en
• Îngilîzî: abrogation → en