geto

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ɡɛˈtoː/
• Kîtekirin: ge·to

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	geto	geto
Îzafe	getoya	getoyên
Çemandî	getoyê	getoyan
Nîşandera çemandî	wê getoyê	wan getoyan
Bangkirin	getoyê	getoyino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	getoyek	getoyin
Îzafe	getoyeke	getoyine
Çemandî	getoyekê	getoyinan

geto mê

1. Taxên ku mirovên xizan û hejar lê dijîn.
   • . An karmend in an karker. Tu carî riya wan bi getoyan nakevin. Li ser birçîbûnê dinivisînin, lê tu carî birçî namînin, li ser evînê dinivisînin lê tu evîndarên wan tune ne. Ji tu kokteylê jî namînin, lê tu kokteyl ji bo wan û berhemên wan nayên çêkirin. Piraniya rewşenbîrên Kurd di vê beşê de cih digirin. — (Mem Mîrxan: Ceribandinek li ser rewşenbîriya Kurdî, Amidakurd.com, 7/2008)

Herwiha

• gêto

Jê

• getonişîn
• getonişînî
• getoyî

Etîmolojî

Bi rêya îngilîzî yan fransî ji îtalî ghetto

Werger

• Almanî: Getto → de n, Ghetto → de n
• Fînî: getto → fi
• Fransî: ghetto → fr
• Îngilîzî: ghetto → en
• Îtalî: ghetto → it
• Portugalî: gueto → pt
• Tirkî: getto → tr