esas

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ɛˈsɑːs/
• Kîtekirin: e·sas

Navdêr

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	esas	esas
Îzafe	esasê	esasên
Çemandî	esasî	esasan
Nîşandera çemandî	wî esasî	wan esasan
Bangkirin	esaso	esasino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	esasek	esasin
Îzafe	esasekî	esasine
Çemandî	esasekî	esasinan

esas nêr

1. bingeh, nizmtirîn pişk anku beş, tiştê tiştek li ser hatiye avakirin yan danîn, şengist
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. rêbazên bingehîn, prensîpên herî giring, rêçên serekî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeya klasîk

• Tu hudûsê we mebîn qenc-i nezer dê carekê
  Li esasê qidemê daniye dîwarê hudûs — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Jê

• esasî

Etîmolojî

Ji erebî أَسَاس‎ (esas), pirjimara اس‎ (uss), hevreha aramî אוששא‎ (uşşa), akadî uşşu. Ji heman rehî: tesîs, tesîsat, miesis.

Werger

• Almanî: Grund → de m, Basis → de m, Fundament → de n, Grundlage → de m, Grundsatz → de m, Kern → de m, Maßregel → de, Prinzip → de n
• Erebî: ^?بيضة‎ → ar
• Farisî: اساس‎ → fa, بنیاد‎ → fa, ماهیت‎ → fa, بنیان‎ → fa
• Îngilîzî: base → en, basis → en, distillation → en, us → en, radical → en, rationale → en, rudimental → en, distillate → en
• Tirkî: mahiyet → tr, us → tr, esas → tr, ana → tr, baz → tr, birincil → tr, temel → tr, erkân → tr, omurga → tr, temel taşı → tr

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng (Tirkiye (Îzmîr))^ⓘ

Navdêr

esas

1. hîm, xîm, bingeh, binyat, binaxe, binetar, bin, binegeh, binaret, şengişte, asas
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. helik, hilik, ililk, hilîlk

   Bu işin esası böyle değil. ― Awayê rast ê vî tiştî ne wisan e, ililka meseleyê ne wisan e.

3. serekeyî, esas
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)