qelaç

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /qɛˈlɑːt͡ʃ/
• Kîtekirin: qe·laç

Navdêr

qelaç nêr

1. girên nabin zevî û şînahî lê şîn nayê, li deştan ciyên bilind
   zarok li serê qelaç li doberanan digerin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bikaranîn

Lêker:

• qelaç bûn

Herwiha

qeraç

• şêweya tewandî

qelêç

Navdêr

• qelaçbûn

Etîmolojî

ji tirkiya kevin kıraç, kır+aç, ku di wateya erdê birçî û bê şînahî be. Herwiha dibe ku têkiliya wê bi kireç ya tirkî ya ku ji îranî hatiye wergirtin ya di wateya kils ê de ye

Ji wêjeyê

• çiya, newal û qelaç e ne melek im xwediyê tac im — (Ciwan Haco: Birîndar kirim xerîbiyê)

Werger

• Îngilîzî: reefy → en, rocky → en
• Tirkî: kıraç → tr, kayalık → tr, yamaç → tr, etek → tr, ot bitmeyen yamaç