Antoninian

Die Sigg hee es op Kölsch
(mieh kölsche Sigge)
un geschrevve en de Schrievwies vun de Kölsch-Akademie
(mieh Sigge en de Schrievwies vun de Kölsch-Akademie)

Dä Antoninian wor em antike Römerrich ene Selvermünz, die vum Kaiser Caracalla (211–217) öm 214 noh Christus engeführt woode es.

Mer wosste för ene lange Zigg nit, wie de Römer selvs de Münze genannt han. Dä Name "Antoninian" bekome se eets em Meddelalder un es vum richtige Name vum Caracalla härgenomme: Marcus Aurelius Antoninus. De Wesseschaff gläuv hück, dat de Münz vun de Römere Bicharactus genannt woodt.^[1] Em 3. Johrhundert woodt dä Antoninian wäge de Inflation mieh als jede andere Münz geschloge. Dä Kaiser Aurelian gov sich Möh met däm Stabilisiere vum Geldwäät, ävver eets met de Münzreform vum Kaiser Diokletian am Eng vum Johrhundert woodt de Antoninian avgeschaff.

De Antoninian hadd ene Wäät vun zwei Denare un zo Aanfang e Geweech vun öm 5,5 Gramm. Ävver noh däm Selveraandeil woren et nur anderthalv Denare. Noh un noh woote dat Geweech un dä Selvergehalt winniger. Öm 238 vür Chress hatt de Münz noch ene Selverandeil vun 40 Prozent, un öm 270 v. Chr. wore et kein drei Prozent. Am Eng vum 3. Johrhundert wor dä Antoninian nur noch ene futze Münz us Bronß ganz ohne Selver.^[2]

Dat Münzbeld wor de Kopp vum Augustus (dat wor de Titel vun de Kaisere) met ene Krun us Sonnestrohle. Ene Kaiserin hadd kein Strohlekrun, ävver ene Mondsichel unger däm Portrait. Dat woren ald fröher de Symbole vun Doppelstöcke wie däm Dupondius. Dä wor nit god vür zwei Denare, ävver vür zwei Pund.

Bööcher

Wilhelm Kubitschek: Antoninianus 2. En: Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft. Band I, 2, Stuttgart 1894, Sp. 2568–2571

Websigge

Commons: Antoniniane – Sammlung von Bilder, Filemche un Tön op Wikimedia Commons

Woher mer dat wesse

↑ Bernd Sprenger: Das Geld der Deutschen. Geldgeschichte Deutschlands von den Anfängen bis zur Gegenwart. 3. Auflage. Schöningh, Paderborn 2002, ISBN 978-3-506-78623-4, S. 31.
↑ Jens-Uwe Krause: Geschichte der Spätantike. Eine Einführung. A. Francke, Tübingen 2018, ISBN 978-3-8252-4761-4, S. 29.

[1] Bernd Sprenger: Das Geld der Deutschen. Geldgeschichte Deutschlands von den Anfängen bis zur Gegenwart. 3. Auflage. Schöningh, Paderborn 2002, ISBN 978-3-506-78623-4, S. 31.

[2] Jens-Uwe Krause: Geschichte der Spätantike. Eine Einführung. A. Francke, Tübingen 2018, ISBN 978-3-8252-4761-4, S. 29.

[1]

[2]