Jump to content

ទរ

ពីWiktionary

( កិ. ) កិន. គឺ​ជេរ, ស្ដី​ឲ្យ, បន្ទោស; វាយ, ទះ, តប់... (ជា​ពាក្យ​សាមញ្ញ​សម្រាប់​និយាយ​បញ្ឆៀង​មិន​ចំពោះ​ដំណើរ​ជេរ, បន្ទោស​ជាដើម​នោះ​ទេ) : ខ្ញុំ​ឥត​ដឹង​រឿង​ហ្នឹង​សោះ ស្រាប់​តែ​គាត់​មក​ដល់​ភ្លាម តាំង​ទរ​ខ្ញុំ​តែ​ម្ដង ។ ស៊ី (ព. សា.) ឆ្កែ​ទរ​នំ​អស់ ។ល។