მთვარე-მზისიერი კალენდარი
მთვარე-მზისიერი კალენდარი[1] — კალენდრის სახესხვაობა, რომლის თარიღი მიუთითებს როგორც მთვარის ფაზაზე, ასევე დროზე მზის წელიწადის მიხედვით. თუ მზის წელიწადი განისაზღვრება ტროპიკული წლით, მაშინ მთვარე-მზისიერი კალენდარი მიუთითებს სეზონზე. თუ ავიღებთ კოსმოსურ (sidereal) წელიწადს, მაშინ ეს კალენდარი იწინასწარმეტყველებს გალაქტიკას, რომელთანაც სავსე მთვარე გამოჩნდება. როგორც წესი, არსებობს დამატებითი მოთხოვნა - წელს უნდა ჰქონდეს თვეთა სრული რაოდენობა, ანუ წელთა უმრავლესობას უნდა ჰქონდეს 12 თვე, თუმცა ამასთან ყოველ მეორე ან მესამე წელს 13 თვე აქვს.
მთვარე-მზისიერი კალენდრის უძველეს მაგალითს წარმოადგენს ე. წ. ძველბაბილონური და ძელებრაული კალენდრები. როგორც ძველბაბილონური კალენდრის მემკვიდრეობამ ჩვენამდე მოაღწია შვიდდღიანმა კვირამ.
ლიტერატურა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]სქოლიო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ↑ ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 6, თბ., 1983. — გვ. 668.