rozumieć

ポーランド語

語源

• 接頭辞 roz- +‎ umieć (できる)

発音

• IPA(?): /rɔˈzumʲjɛt͡ɕ/

動詞

rozumieć (不完了体) （完了体: zrozumieć）

1. 理解する、分かる。
   • Nie rozumiem.
     • （私には）分かりません。

rozumieć się

〔再帰動詞〕

1. 〔主語が複数〕理解し合う。分かり合う。

活用

    rozumiećの活用

不定形
rozumieć
			単数			複数
直説法	現在時制	一人称	rozumiem			rozumiemy
		二人称	rozumiesz			rozumiecie
		三人称	rozumie			rozumieją
			男性	女性	中性	男性人間	非男性人間
	過去時制	一人称	rozumiałem	rozumiałam	-	rozumieliśmy	rozumiałyśmy
		二人称	rozumiałeś	rozumiałaś	-	rozumieliście	rozumiałyście
		三人称	rozumiał	rozumiała	rozumiało	rozumieli	rozumiały
	未来時制	一人称	będę rozumiał	będę rozumiała	-	będziemy rozumieli	będziemy rozumiały
			będę rozumieć			będziemy rozumieć
		二人称	będziesz rozumiał	będziesz rozumiała	-	będziecie rozumieli	będziecie rozumiały
			będziesz rozumieć			będziecie rozumieć
		三人称	będzie rozumiał	będzie rozumiała	będzie rozumiało	będą rozumieli	będą rozumiały
			będzie rozumieć			będą rozumieć
命令法		一人称	-			rozumiejmy
		二人称	rozumiej			rozumiejcie
		三人称	niech rozumie			niech rozumieją
仮定法		一人称	rozumiałbym	rozumiałabym	-	rozumielibyśmy	rozumiałybyśmy
		二人称	rozumiałbyś	rozumiałabyś	-	rozumielibyście	rozumiałybyście
		三人称	rozumiałby	rozumiałaby	rozumiałoby	rozumieliby	rozumiałyby
分詞		能動形容分詞
		rozumiejący
		受動形容分詞
		rozumiany
		副分詞現在
		rozumiejąc
		名分詞
		rozumienie 中性
無人称過去
rozumiano

派生語

動詞（不完了体/完了体）:

• porozumiewać się / porozumieć się

名詞:

• porozumienie 中性

名詞:

• zarozumialec 男性

形容詞:

• zarozumiały

名詞:

• zarozumiałość 女性

関連語

名詞:

• rozum 男性

関連文献

• hasło um w: Brückner, Aleksander (1927). Słownik etymologiczny języka polskiego, s. 594. Kraków: Krakowska Spółka Wydawnicza.