hánum

Skoðuð útgáfa síðunnar, samþykkt 26. apríl 2017, var byggð á þessari útgáfu.

Íslenska

Persónufornafn

hánum ^†

Sjá einnig, samanber

Persónufornöfn
Eintala	1. persóna	2. persóna	3. persóna kk.	3. persóna kv.	3. persóna h.	3. persóna kynhlutlaus
Nefnifall	ég, eg^†, ek^†	þú	hann	hún, hon^†, hón^†	það, þat^†	hán
Þolfall	mig, mik^†	þig, þik^†	hann	hana	það, þat^†	hán
Þágufall	mér	þér	honum, hánum^†	henni	því	háni
Eignarfall	mín	þín	hans	hennar	þess	háns

Fleirtala	1. persóna	2. persóna	3. persóna kk.	3. persóna kv.	3. persóna h.	3. persóna kynhlutlaus
Nefnifall	við	þið, þit^†	þeir	þær	þau	þau
Þolfall	okkur	ykkur	þá	þær	þau	þau
Þágufall	okkur	ykkur	þeim	þeim	þeim	þeim
Eignarfall	okkar	ykkar	þeirra	þeirra	þeirra	þeirra

Dæmi

[1] „Mat ok drykk veitti hann þeim er móðr var, alt af heilum hug; guðs hann gáði, góðu hánum beinði, því hann hugðisk váligr vera.“ (Snerpa.is: Trúarljóð. Sólarljóð)

Tilvísun