Terminaro

Terminaro esas l'ensemblo di termini, rigoroze definita, qua esas speciganta di cienco, tekniko, domeno partikulara di homala agado. To esas diciplino kun skopo studiar teoriale la nomizo di objekti e koncepti uzita por ta o ta domeni di savo, la funcionado en la linguo di unaji terminarala, ed anke la problemi pri tradukuro e dokumentigo qua afektakas. La normo ISO 1087 definas terminaro kom "la ciencala studio di nocioni e vorti uzata en specaligita domeni." Dicernas en la defino di la terminaro fundamentala distingo, to inter nociono e termino. Fakte, segun Eugen Wüster, un ek la kreinti di la diciplino, la termino esas unajo kun du facii kompozata nomizo (en irga linguo) facanta relato a nociono (to esas unajo di koncepta ordino). Terminaro konsistas en la studio, selekto ed uzo di termini apartenante a vortari di specaleso, ke povas trovar en omna domeni di konoco: informatiko, gramatiko, linguistiko, matematiko, filozofio, medicino, muziko ... e qua povas anke dependar di ordinara linguo, do reprezentar amba en banko di terminaro, di qua asumas terminaristi*, e dicionario di ordinara linguo, di qua asumas lexikografi.