ամբոխ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑmˈbɔχ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ամբոխ
վանկեր՝ ամ•բոխ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Փոխառություն է իրանական աղբյուրից՝ համապատասխանաբար՝ միջին պարսկերեն hambōh և պարսկերեն anbõh բառերից։
Գոյական
- մարդկանց խուռն բազմություն ◆ Այդ հին դաշտում կռվում էին ամբոխները խելագարված։ Եղիշե Չարենց ◆ ◆ Ամբոխն , ինչպես պղտոր հեղեղ բաժանվել էր մանր ճյուղերի։ (Ակսել Բակունց)
- ժողովրդական լայն զանգվածների ամբողջությունը
- հասարակ՝ սովորական մարդկանց բազմություն (որպես հակադրություն հերոսների, տաղանդավոր անհատների) ◆ Դուք, իհարկե, գիտեք, թե ինչ գրքեր են հարմար հասարակ ամբոխի ընթերցանության համար։ (Շիրվանզադե)
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- բազմություն, ժողովուրդ, զանգված
- խառնամբոխ, ռամիկ, խուխա, խուժան, խուժամուժ
- հրոս, աղխ (հնց․)
- ճանճումժեղ (բրբ․)
- գրոհ, ջոլիր (թշնամիների), (բրբ․) ճիժուպիժ (մանուկների)
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ամբոխ(ը) | ամբոխներ(ը) |
| Սեռ. | ամբոխի | ամբոխների |
| Տր. | ամբոխի(ն) | ամբոխների(ն) |
| Հայց. | ամբոխ(ը) | ամբոխներ(ը) |
| Բաց. | ամբոխից | ամբոխներից |
| Գործ. | ամբոխով | ամբոխներով |
| Ներգ. | ամբոխում | ամբոխներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։