Jump to content

Պլյուս

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Պլյուս (գումարման նշան, լատին․՝ plus «ավելի մեծ» – լատին․՝ multum «շատ» բառի բաղդատական աստիճանը), գումարման գործողության գրաֆիկական խորհրդանիշը, ինչպես նաև դրական թվի նշանը (+)։

Առաջին գիրքը, որում օգտագործվել է + նշանը, համարվում է Յոհան Վիդմանի 1489 թվականին հրատարակված առևտրային տրակտատը[1], որտեղ նշանն օգտագործվում է ավելացման նշանի իմաստով։ XVI դարի առաջին կեսին նշանն արդեն որպես գումարման նշան հանդիպում է Հենրիխ Քերամեուսի և նրա աշակերտ Քրիստոֆ Ռուդոլֆի գրքերում[2]։ Հանրահաշվի նշանային լեզվի ստեղծող Ֆրանսուա Վիետը (1540-1603) համակարգված կերպով գումարման համար օգտագործել է + նշանը, ընդ որում՝ Վիետի մոտ այդ նշմանի ծագումը կապված է մալթական խաչի հետ[3]։

Հուդայականության մեջ քրիստոնեական խաչի հետ նմանությունից խուսափելու համար գումարման նշանի փոխարեն օգտագործվում է ﬩ նշանը[4], որը նման է գումարման նշանին՝ առանց հորիզոնական գծի տակ գտնվող ուղղահայաց գծի։ Մասնավորապես, իսրայելական շատ դպրոցներում, հատկապես կրոնական դպրոցներում, գումարման նշանը գրվում է այդ ձևով.

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. Кэджори, 1909, John Widmann, printed a.d. 1489 in Leipzig, is the earliest book in which the + and − symbols have been found. There are indications leading us to surmise that they were in use first among merchants, էջ 175
  2. Кэджори, 1909, They occur again in the arithmetic of Grammateus, a teacher at the University of Vienna. His pupil, Christoff Rudolff, the writer of the first text-book on algebra in the German language (printed in 1525), employs these symbols also, էջ 175
  3. Кэджори, 1909, Vieta employed the Maltese cross (+) as the short-hand symbol for addition, էջ 174
  4. Kaufmann Kohler Cross // Jewish Encyclopedia / Сайрус Адлер; et al. — 1901–1906.

Գրականություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Florian Cajori A History of Mathematics. — N. Y.: McMillan & Co., 1909. — Т. 1. — 531 с.