Գեորգիոսից պահպանվել են հիմներ, Էպիգրամներ, աստվածաբանական-փիլիսոփայական և ուսուցողական բովանդակությամբ պոեմներ։ Նշանավոր է «Վեցօրյա» պոեմը, որը Աստվածաշնչի Ծննդոց գրքի առաջին գլուխն Է՝ չափածոյի վերածված։ Պոեմը բովանդակում է ակնարկներ հեղինակի ապրած ժամանակի իրադարձությունների վերաբերյալ։ Նրա կարևոր գործերից է երեք «երգից» բաղկացած Էպոպեան, որի մեջ խոսվում է պարսիկների և ավարների դեմ Տերակլիոս կայսեր (610—641) հաղթանակների մասին, հիշատակվում է նաև Հայաստանը։ Գեորգիոսի պոեմները որոշակի արժեք են ներկայացնում Բյուզանդական կայսրության յոթերորդ դարի պատմության ևամար։ Նրան միջնադարում բարձր են գնահատել նաև հայերը։ Մեզ է հասել «Վեցօրյա» պոեմի բարձրորակ թարգմանությունը (պակասում է մոտ 400 տող)։ Թարգմանչի մասին հայտնվել են տարբեր կարծիքներ։ Վարդան Արևելցին «Մեկնութիւն արարածոց» աշխատության մեջ օգտագործել է Գեորգիոսի այս երկի հայերեն թարգմանությունը։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 3, էջ 16)։
