Ալոպե
Ալոպե | |
---|---|
Տեսակ | Հին հունական դիցաբանության կերպար |
Սեռ | իգական |
Հայր | Cercyon of Eleusis? |
Կողակից | Պոսեյդոն |
Զավակներ | Hippothoon? |
Թաղման վայր | Tomb of Alope, road from Eleusis to Megara?[1] |
Ալոպե (հին հունարեն՝ Ἀλόπη), հին հունական դիցաբանության կերպար ատտիկյան շարքից, Պոսեյդոնի սիրելին և Հիպպոֆոոնի մայրը, որին սպանում է հայրը՝ Կերկիոնը։ Դարձել է մի շարք անտիկ ողբերգությունների գլխավոր հերոսուհին, այդ թվում Եվրիպիդեսի ողբերգություններից մեկի։
Դիցաբանության մեջ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Անտիկ հեղինակները Ալոպեին կոչել են Կերկիոնի՝ Ատտիկեի Էլեֆսիսի կայսեր դուստրը։ Նա աչքի է ընկել անսովոր գեղեցկությամբ, դրա համար էլ ծովային Պոսեյդոն աստվածը նրան դարձրել է իր սիրեցյալը։ Ալոպեն հղիացել է աստծուց և փորձել է դա թաքցնել հորից։ Ծնված երեխային նա տվել է ստնտուին, որպեսզի դեն նետի։ Հովիվները, գտնելով երեխային, բերում են Ալոպեի հոր մոտ։ Դստեր հագուստից, որի մեջ փաթաթված էր մանուկը, Կերկիոնը կռահում է ճշմարտությունը։ Կեղծ Հիգինուսի խոսքերով՝ նա հրամայել է «կողպել և սպանել» դստերը։ Երեխան փրկվում է և ստանում Հիպպոֆոոն անունը, քանի որ նրան կերակրել էին ձիերը։ Պոսեյդոնը Ալոպեի մարմինը վերածում է աղբյուրի, որն ստանում է նրա անունը[2][3][4]։
Աթենական հերոս Թեսևսը իր հետիոտն ճամփորդության ժամանակ սպանում է Կերկիոնին։ Պատմիչ Իստրոսը հաղորդում է, որ սպանվածի դստերը Թեսևսն առևանգում է[5], իսկ Պլուտարքոսը գրում է բռնաբարության մասին[6]։ Նրանցից ոչ մեկը անուն չի տալիս, սակայն ենթադրաբար խոսքը հենց Ալոպեի մասին է[3]։ Հիպպոֆոոնին Թեսևսը դարձնում է Էլեֆսիսի արքա[4]։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ Παυσανίας 1.39.3 // Հունաստանի նկարագրություն (հին հունարեն.)
- ↑ Гигин, 2000, Мифы, 187
- ↑ 3,0 3,1 Toepffer, 1894
- ↑ 4,0 4,1 Тахо-Годи, 1987
- ↑ Афиней, 2010, XIII, 4
- ↑ Плутарх, 1994, Тесей, 39
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Aristophanes, Birds. The Complete Greek Drama. vol. 2. Eugene O'Neill, Jr. New York. Random House. 1938. Online version at the Perseus Digital Library.
- Aristophanes, Aristophanes Comoediae edited by F.W. Hall and W.M. Geldart, vol. 2. F.W. Hall and W.M. Geldart. Oxford. Clarendon Press, Oxford. 1907. Greek text available at the Perseus Digital Library.
- Gaius Julius Hyginus, Fabulae from The Myths of Hyginus translated and edited by Mary Grant. University of Kansas Publications in Humanistic Studies. Online version at the Topos Text Project.
- Pausanias, Description of Greece with an English Translation by W.H.S. Jones, Litt.D., and H.A. Ormerod, M.A., in 4 Volumes. Cambridge, MA, Harvard University Press; London, William Heinemann Ltd. 1918. Online version at the Perseus Digital Library
- Pausanias, Graeciae Descriptio. 3 vols. Leipzig, Teubner. 1903. Greek text available at the Perseus Digital Library.
- Smith, William, Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, London (1873). Online version at the Perseus Digital Library.
- Stephanus of Byzantium, Stephani Byzantii Ethnicorum quae supersunt, edited by August Meineike (1790-1870), published 1849. A few entries from this important ancient handbook of place names have been translated by Brady Kiesling. Online version at the Topos Text Project.