Jump to content

Լիթիումի հիդրիդ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
07:03, 13 Սեպտեմբերի 2024 տարբերակ, Valen1988 (Քննարկում | ներդրում)
(տարբ) ←Նախորդ տարբերակ | Ընթացիկ տարբերակ (տարբ) | Հաջորդ տարբերակ→ (տարբ)
Լիթիումի հիդրիդ
Քիմիական բանաձևLiH
Ֆիզիկական հատկություններ
Մոլային զանգված7,95 գ/մոլ
Խտություն0.78 գ/սմ³
Ջերմային հատկություններ
Հալման ջերմաստիճան690 °C °C
Գոյացան էնթալպիա−90,7 կՋ/մոլ կՋ/մոլ
Հալման էնթալպիա−21,8 կՋ/մոլ կՋ/մոլ
Գոլորշու ճնշում0 ± 1 mm Hg[1]
Քիմիական հատկություններ
Դասակարգում
CAS համար7580-67-8
PubChem62714
EINECS համար231-484-3
SMILES[H-].[Li+]
ЕС231-484-3
RTECSOJ6300000
ChEBI56460
IDLH0,5 ± 0,1 mg/m³[1]
Եթե հատուկ նշված չէ, ապա բոլոր արժեքները բերված են ստանդարտ պայմանների համար (25 °C, 100 կՊա)

Լիթիում հիդրիդ, անգույն, բյուրեղային (խորանարդային համակարգում) նյութ՝ LiH բանաձևով։

Լիթիումի հիդրիդը ստացվում է լիթիումի և ջրածնի փոխազդեցությունից.

Լիթիումի նիտրիդը ջրածնով վերականգնելիս

Ֆիզիկական հատկությունները

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Լիթիումի հիդրիդի ճաքած բյուրեղները

Խտությունը՝ 0.78 գ/սմ3, հալման ջերմաստիճանը՝ 690 °C (իներտ մթնոլորտում) ΔH0գոյ. -90.7 կՋ/մոլ, ΔH0հալ.՝ -21.8 կՋ/մոլ։ Նկատելիորեն ցնդում է ~727 °C ջերմաստիճանում։ Հալույթն անցկացնում է էլեկտրական հոսանք։ Ռենտգենյան և Ուլտրամանուշակագույն ճառագայթների ազդեցության ներքոձեռք է բերում կապույտ գույն։

Կիրառությունը

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կիրառվում է որպես ջրածնի ստացման աղբյուր. աէրոստատների և փրկարարական հարմարանքներիլցման համար, որպես վերականգնիչ՝ բորաջրածինների ստացման սինթեզում, տրիտիումի խտացման համար։

Փոխազդում է ածխածնի, թթվածնի, ազոտի, հալոգենների և այլ նյութերի հետ (համեմատաբար կայուն է չոր օդում)։ Վերականգնում է մետաղների և ոչ մետաղների օքսիդները։

Քիմիական հատկություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

(t0)

(t>300 °C)

(t>330 °C)

(t=430 °C)

(t0)

+ 1260 կՋ (հնարավոր է բոցավառում)

(t0)

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գրականություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Химическая энциклопедия / Редкол.։ Кнунянц И.Л. и др.. — М.։ Советская энциклопедия, 1990. — Т. 2. — 671 с. — ISBN 5-82270-035-5
  • Лидин Р.А. и др. Химические свойства неорганических веществ։ Учеб. пособие для вузов. — 3-е изд., испр. — М.։ Химия, 2000. — 480 с. — ISBN 5-7245-1163-0
  • Рипан Р., Четяну И. Неорганическая химия. Химия металлов. — М.։ Мир, 1971. — Т. 1. — 561 с.