Jump to content

«Տեներիֆե ՖԱ»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Հաջորդ տարբ →
Content deleted Content added
ՎիզուալԵլատեքստ
Նոր էջ «{{Տեղեկաքարտ Ֆուտբոլային ակումբ|համառոտ անուն=Տեներիֆե ՖԱ|ամբողջական անուն=''Club Deportivo Tenerife''|ավել անուն=''El Tete, blanquiazules''|հիմնադրում=1912 թվական|երկիր={{Դրոշ|Իսպանիա}} Իսպանիա|մարզադաշտ=Heliodoro Rodríguez López|նախագահ={{Դրոշ|Իսպանիա}} Միգել Կոնսեպսիոն Կասերես|մարզիչ={{Դրոշ|Ի...»:
(Տարբերություն չկա)

16:36, 30 հունվարի 2024-ի տարբերակ

Տեներիֆե ՖԱ
Ամբողջական անուն Club Deportivo Tenerife
Մականուն(ներ) El Tete, blanquiazules
Հիմնադրում 1912 թվական
Երկիր Իսպանիա Իսպանիա
Մարզադաշտ Heliodoro Rodríguez López
Նախագահ Իսպանիա Միգել Կոնսեպսիոն Կասերես
Մարզիչ Իսպանիա Ասյեր Գարիտանո
Կայք
clubdeportivotenerife.es
Լիգա Լա Լիգա
Տան դաշտ
Մրցակցի դաշտ

«Տեներիֆե» (իսպ.՝ Club Deportivo Tenerife), իսպանական ֆուտբոլային ակումբ Սանտա Կրուս դե Տեներիֆե քաղաքից, որը հանդես է գալիս Սեգունդայում: Հիմնադրվել է 1912 թվականին։ Կանարյան կղզիների բազմակի չեմպիոն և տարբեր տարածաշրջանային գավաթների հաղթող, կղզեխմբի ամենահայտնի թիմերից մեկը: Ակումբի պատմության լավագույն շրջանները կարելի է համարել 1992/93 մրցաշրջանը, երբ «Տեներիֆեն» հինգերորդ տեղն էր զբաղեցնում Պրիմերայում, հասել էր Թագավորական գավաթի կիսաեզրափակիչ, որը թույլ տվեց նրան 1993/94 մրցաշրջանում առաջին անգամ մասնակցել ՈւԵՖԱ գավաթին, և 1996/97 մրցաշրջանում Տեներիֆեն հասել է ՈւԵՖԱ-ի գավաթի կիսաեզրափակիչ։ Տնային խաղերը անցկացնում է «Հելիոդորո Ռոդրիգես Լոպես» մարզադաշտում, որը տեղավորում է մոտ 22 824 հանդիսատես:

Պատմություն

Ծագումից մինչև ժամանակակից դարաշրջան (1912-1989)

«Նասիոնալ Մադեյրո» ակումբի և «Տեներիֆեի» միջև խաղը 1925 թվականին․

Հիմնադրվել է 1912 թվականի նոյեմբերի 21-ին որպես «Սպորտինգ Տեներիֆե»՝ կղզու մի քանի ֆուտբոլային ակումբների միաձուլման արդյունքում։ «Սպորտինգ Տեներիֆեն» երեք անգամ անընդմեջ դարձավ Կանարյան կղզիների չեմպիոն՝ 1914, 1915 և 1916 թվականներին, որից հետո ոչ մի այլ թիմ չկարողացավ հասնել այդ հաջողությանը: Հայտնի է, որ 1915 թվականին «Սպորտինգ Տեներիֆեն» այցելել է Անդալուզիա, որտեղ հաղթել է «Սևիլիային» և «Կադիսին»։ 1922 թվականին ակումբում փոխվել է ղեկավարությունը, իսկ թիմի անունը փոխվել է «Դեպորտիվո Տեներիֆե»։ Հատկանշական մանրուքն այն է, որ մինչև 2008 թվականը 1922 թվականը համարվում էր ակումբի ծննդյան տարեթիվը: Այս փաստը բարկություն էր առաջացնում շատ պատմաբանների մոտ, մինչև 2008 թվականին «Տեներիֆեի» ղեկավարությունը ստեղծեց հատուկ հանձնաժողով, որի նպատակն էր վերջ դնել բոլոր տարաձայնություններին: Հետաքննության արդյունքների հիման վրա հանձնաժողովը թիմի ծննդյան տարի է ճանաչել 1912թվականը[1]։ 1925 թվականին թիմը տեղափոխվում է «Էլիոդոր Ռոդրիգես Լոպես» մարզադաշտ, որը մինչ օրս հանդիսանում է ակումբի տնային ասպարեզը:

Չնայած 1928 թվականին Լա Լիգայի մեկնարկին, «Դեպորտիվո Տեներիֆեն» տարածաշրջանային մակարդակով խաղում էր դեռևս մի քանի տասնամյակ: Ակումբը բազմիցս դարձել է Կանարյան կղզիների չեմպիոն, ինչպես նաև տարածաշրջանային տարբեր գավաթների սեփականատեր։ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի տարիներն ու հետպատերազմյան տարիները լուրջ փորձություն էին «Դեպորտիվո Տեներիֆեի» համար: Ակումբը մի քանի անգամ հայտնվել է լուծարման եզրին՝ հազիվ խուսափելով վատագույնից։ Սեգունդա դուրս գալու առաջին հնարավորությունը «Դեպորտիվո Տեներիֆեն» ստացել է 1950 թվականին, սակայն կարողացել է դուրս գալ միայն 1953 թվականին:

Պրիմերայում «Դեպորտիվո Տեներիֆեն» իր նորամուտը նշել է 1961 թվականին, սակայն առաջին մրցաշրջանի արդյունքներով վերադարձել է Սեգունդա: 1968 թվականին, մի քանի անհաջող տարիներից հետո, ակումբը տեղափոխվում է Սեգունդա Բ: Շարունակելով անհաջողություններ կրել, «Դեպորտիվո Տեներիֆեին», այնուամենայնիվ, 1971 թվականին հաջողվում է վերադառնալ Սեգունդա և մնալ այնտեղ մինչև 1978 թվականը: 1983 թվականին, ակումբի նախագահ Պեպե Լոպեսի ջանքերով, ակումբը վերադառնում է Սեգունդա, որտեղ 3 անորոշ մրցաշրջաններից հետո կրկին իջնում է աստիճանակարգում:

1986 թվականին «Դեպորտիվո Տեներիֆեն» ընդունում է նոր նախագահ Հավիեր Պերեսին: Այս պահին թիմը հանդես է գալիս Սեգունդա Բ-ում և ունի 320 միլիոն պեսետ խոշոր պարտք։ Պերեսը թիմի հետ աշխատանքի է ներգրավում Մարտին Մարերոյին, և նրան հաջողվում է թիմը դուրս բերել Սեգունդա 1986/87 մրցաշրջանի արդյունքներով: Այս հաջողության ուշագրավ դետալը ակումբի 21-խաղյա անպարտելի շարքն էր:

Յուպ Հայնկեսի գլխավորությամբ ակումբն աննախադեպ հաջողությունների հասավ ՈՒԵՖԱ գավաթում։

Ոսկե տարիներ (1989-1999)

Երկար 27 տարիներից հետո «Տեներիֆեն» 1989/90 մրցաշրջանում ներխուժեց Պրիմերա: Առաջին տարիներին, ցույց տալով ոչ լավագույն արդյունքները, ակումբը հաճախ էր կարողանում փրկվել անկման գոտուն մոտ լինելուց, սակայն 1992/93 մրցաշրջանը շատ բան փոխեց։ Խորխե Վալդանոյի գլխավորությամբ «Տեներիֆեն» հասել է պատմության մեջ իր ամենաբարձր արդյունքին՝ 5-րդ տեղը։ Նույն մրցաշրջանում ակումբը հասնում է նաև Թագավորական գավաթի կիսաեզրափակիչ՝ իր համար սահմանելով ևս մեկ պատմական գագաթնակետ: Այս հաջողությունը «Տեներիֆեին» հնարավորություն է տալիս իր նորամուտը նշել ՈՒԵՖԱ գավաթում 1993/94 մրցաշրջանում, որտեղ, շրջանցելով ֆրանսիական «Օսերին» և հունական «Օլիմպիակոսին», չնայած իտալացիների նկատմամբ 2:1 հաշվով տնային հաղթանակին՝ նա դուրս մնաց 1/16-րդ փուլից իտալական «Յուվենտուսի» դեմ խաղում: 1995/96 մրցաշրջանի վերջում խաղացող Խուան Անտոնիո Պիցին նվաճեց Պիչիչիի գավաթը։ 1996 թվականին Յուփ Հայնքեսի ղեկավարությամբ ակումբը առաջնության արդյունքներով կրկին զբաղեցնում է 5-րդ տեղը։ 1996/97 մրցաշրջանում «Տեներիֆեն» սկսում է ևս մեկ արշավ ՈւԵՖԱ գավաթի համար, սակայն մրցաշարի կիսաեզրափակիչում զիջում է գերմանական «Շալկե 04-ին»[2]։

Վերադարձ Սեգունդա (1999-ից)

Ռոմել Ֆերնանդեսի հիշատակի պատը․

Իսպանական ֆուտբոլի էլիտայում 10 մրցաշրջան անընդմեջ անցկացնելուց հետո «Տեներիֆեն» կրկին վերադառնում է Սեգունդա: Դրան մեծապես նպաստել է ակումբի ղեկավարության ոչ նպատակահարմար ֆինանսական քաղաքականությունը, մասնավորապես Դոմինգուշ Պասյենսայի ներգրավումը, որը «Տեներիֆեի» պատմության ամենաթանկ խաղացողն է, ինչպես նաև Վիդմարի և Անդերսոնի նման ֆուտբոլիստների ստորագրումը: 2001 թվականի հունիսի 17-ին, երկու տարի Սեգունդայում անցկացվելուց հետո, Ռաֆա Բենիտեսին հազիվ է հաջողվում ապահովել «Տեներիֆեի» Պրիմերա դուրս գալը փլեյ-օֆֆի միջոցով: Ակումբում իր աշխատանքը ավարտելուց հետո Բենիտեսը գործերը հանձնում է Մել Պերեսին, որի ղեկավարությամբ ակումբը ծայրահեղ անհաջող է սկսում ելույթներ ունենալ Պրիմերայում: Շուտով ճգնաժամը խորանում է, և 2002 թվականին Պերեսին մարզչի պաշտոնում փոխարինում է Խավիեր Կլեմենտեն, որը նույնպես անզոր էր Տեներիֆեի անկումը կանգնեցնելու փորձերում: 2001/02 մրցաշրջանի վերջում Տեներիֆեն իջավ Սեգունդայի լիգա, իսկ մրցաշրջանն ինքնին նշանավորվեց ակումբի երկրպագուների և խաղացողների միջև թշնամությամբ[3]։ Իր աթոռը կորցնում է նաև ակումբի նախագահ Խավիեր Պերեսը, որը զբաղեցնում էր այն 1986 թվականից[4]։

2005 թվականը ակումբը դիմավորում է 54 մլն եվրո պարտքով։ Թիմի ներսում լուրջ անկայունությունը գրեթե չի ավարտվում «Տեներիֆեի» համար Սեգունդա Բ-ի անկմամբ: Ակումբի նախագահ Վիկտոր Պերես Ասկանիոն հրաժարական է տալիս 2006 թվականին։ Այս տարին նշանավորվել է լուրջ սկանդալով, որի մեջ Տեներիֆեն ներքաշվել է կղզու մի շարք գործարարների և քաղաքական գործիչ Պաուլինո Ռիվերոյի գործունեության պատճառով, ովքեր մեղադրվում էին շահամոլության, կոռուպցիայի և ակումբի քողի տակ բիզնես անելու փորձերի մեջ[5]։ Ակումբի նոր նախագահ է դառնում գործարար Միգել Կոնսեպսիոնը, իսկ Տեներիֆեն նրա ժամանումով որոշակի տնտեսական կայունություն է ձեռք բերում։ Կոնսեպսիոնին հաջողվում է կրճատել ակումբի պարտքը մինչև 30 մլն եվրո, ինչը սկզբում չէր առաջացնում հասարակության հատուկ կասկածներ, մինչև որ հայտնվեցին առաջին լուրերը հողի վաճառքի հետ կապված շահարկումների մասին, ինչը կրկին քննադատության առիթ դարձավ ակումբի ղեկավարության նկատմամբ՝ լրագրողներից մինչև քաղաքական կուսակցություններ[6][7][8]։

Սեգունդայում մի քանի տարի անցկացնելուց հետո 2008/09 մրցաշրջանի արդյունքներով «Տեներիֆեին» հաջողվում է կրկին վերադառնալ Պրիմերա, ակումբի երկրպագուները Լա Լիգայի ղեկավարությունից ստանում են մրցաշրջանի լավագույն երկրպագուների մրցանակ: ակայն կրկին ակումբի ներսում սխալ քաղաքականությունը, ինչպես նաև նախկինի պես առկա պարտքերը տանում են «Տեներիֆեին» հերթական արագ ձախողման, ակումբը կրկին իջնում է Սեգունդա: 2010/11 մրցաշրջանի ընթացքում ակումբի ղեկավարությունը մեծ ռեսուրսներ է հատկացրել ակումբի սպորտային տնօրեն Օլտրային՝ Պրիմերա վերադառնալու համար: Այս ուղղությամբ նրա գործունեությունը մեծ քննադատություն է առաջացնում երկրպագուների կողմից։ Մրցաշրջանի սկիզբը, որը սկսվեց մի շարք լուրջ ձախողումներով ինչպես առաջնությունում, այնպես էլ գավաթում, հանգեցրեց «Տեներիֆե» մարզիչ Գոնսալո Արկոնադայի հրաժարականին: Շուտով նրան ժամանակավորապես փոխարինել է պահեստային մարզիչ Ալֆրեդո Մերինոն, մինչև Խուան Կառլոս Մանդիան ստացավ իր նշանակումը՝ նույնպես չցուցադրելով ակնկալվող արդյունքները։ Փորձելով հանգստացնել երկրպագուներին, ակումբը հեռացնում է Օլտրային իր պաշտոնից՝ նշանակելով Խուանխո Լորենսոյին «Տեներիֆեի» նոր մարզական տնօրեն։ Ընդունելով ակումբը դուրս գալուց փրկելը, Խուանխո Լորենսոն շուտով հեռացնում է Մանդիային, քանի որ մասնագետը չի կարողացել արդարացնել նոր մարզական տնօրենի վստահությունը։ Անտոնիո Տապիան վարձվում է որպես մարզիչ, բայց նա նույնպես չի կարողանում փրկել «Տեներիֆեին» Սեգունդա Բ-ում անկումից։

2011/12 մրցաշրջանում, չնայած ներքին անկայունությանը և մի շարք մարզիչների փոփոխությանը, «Տեներիֆեին» հաջողվում է զբաղեցնել 2-րդ տեղը իր խմբում և դուրս գալ փլեյ-օֆֆ, որտեղ մի շարք հաջողություններից հետո նա հեռացվել է «Պոնֆերադինայի» դեմ խաղում[9]։ Այս մրցաշրջանում երկրպագուները անհավանական նվիրվածություն և աջակցություն են ցուցաբերել իրենց թիմին դժվար պահերին: 2012/13 մրցաշրջանում ակումբը գլխավորում է Ալվարո Սերվերան[10]։ «Տեներիֆեին» կրկին հաջողվում է դուրս գալ փլեյ-օֆֆ, և իր արդյունքներով կվերադառնալ Սեգունդա։ Չնայած Սեգունդայում հերթական փուլի լավ սկիզբին, 2014/15 մրցաշրջանում ակումբը մոտ էր Սեգունդա Բ-ից դուրս գալուն[11]։

2016/17 մրցաշրջանում Տեներիֆեն դուրս եկավ փլեյ-օֆֆի եզրափակիչ Պրիմերայի ուղեգիր նվաճելու իրավունքի համար, բայց միայն «Խետաֆեի» հետ նվազագույն հաշվով կորցրեց էլիտար դիվիզիոնի ուղեգիրը[12][13]։

Ձեռքբերումներ

Ազգային

Տեղական

Հելիոդորո Ռոդրիգես Լոպեսի գավաթը
  • Կակարյան կղզիների հաղթող
    • Չեմպիոն (8)․ 1914, 1915, 1916, 1932, 1940, 1941, 1942, 1943
    • Վիցե-չեմպիոն (9)․ 1912, 1913, 1917, 1919, 1923, 1924, 1929, 1930, 1946.
  • Կանարյան կղզիների գավաթ
    • Հաղթող (3)․ 2013, 2015, 2016.
    • Ֆինալիստ (3)․ 2012, 2014, 2017.
  • Հելիոդորո Ռոդրիգես Լոպեսի գավաթ
    • Հաղթող (2)․ 1951, 1954.

Միջազգային

Անհատական

  • Պիչիչի մրցանակ (Պրիմերա)
    • Խուան անտոնիո Պիցցի․ 1995/96
  • EFE մրցանակ
    • Ռոմել Ֆերնանդես․ 1990/91
  • EFE մրցանակ
    • Ֆերնանդո Ռեդոնդո․ 1990

Մարզադաշտ

Էստադիո Ռոդրիգես Լոպեսը Տեներիֆե-Ռեալ Սոսյեդադ հանդիպման ժամանակ (2008)

Heliodoro Rodríguez López, պատկանում է Կաբիլդո դե Տեներիֆին: Այն ունի 24,000 նստատեղ: Մարզադաշտը 107 մետր երկարությամբ եւ 70 մետր լայնությամբ է, ինչը նրան դարձնում է Կանարյան կղզիների ամենամեծ մակերեսով մարզադաշտը[14][15]։

Մասնակցություն եվրոգավաթին

Մրցաշրջան Առաջնություն Ռաունդ Երկիր Ակումբ Տան դաշտ Մրցակցի դաշտ Ընդհանուր հաշիվ
1993/94 ՈՒԵՖԱ գավաթ 1/64 Ֆրանսիա Ֆրանսիա Օսեր ՖԱ 2:2 1:0 3:2
1/32 ՀունաստանՀունաստան Օլիմպիակոս 2:1 3:4 5:5
1/16 Իտալիա Իտալիա Յուվենտուս 2:1 0:3 2:4
1996/97 ՈՒԵՖԱ գավաթ 1/64 Իսրայել Իսրայել Մեկաբի 3:2 1:1 4:3
1/32 Իտալիա Իտալիա Լացիո 5:3 0:1 5:4
1/16 Նիդերլանդներ Հոլանդիա Ֆեյենոորդ 0:0 4:2 4:2
1/4 Դանիա Դանիա Բրոնդբյու 0:1 2:0 2:1
1/2 Գերմանիա Գերմանիա Շալկե 04 1:0 0:2 1:2

Կանարյան դերբի

Իսպանական ֆուտբոլային քարտեզի բավականին հայտնի դերբիներից մեկը Կանարյան կղզիների կղզեղմբի երկու ուժեղագույն թիմերի՝ «Տեներիֆեի» և «Լաս Պալմասի» միջև է: Չնայած այն հանգամանքին, որ «Տեներիֆեն» շատ ավելի հին է և տարածաշրջանային մակարդակով ոչ միայն ավելիին է հասել, այլև ստեղծել է կղզեխմբի ֆուտբոլային պատմությունը, ազգային մակարդակով «Լաս Պալմասը» մի փոքր առաջ է գնացել՝ ապացուցելով, որ արժանի մրցակից է Կանարյան կղզիների լավագույն թիմ համարվելու իրավունքին:

Լա Լիգա

Լաս Պալմաս-Տեներիֆե Տեներիֆե - Լաս Պալմաս
Մրցաշրջանփ
Դիվիզիոն
Դատա
Մարզադաշտ
Հաշիվ
Հաճախելիություն
Դատա
Մարզադաշտ
Հաշիվ
Հաճախելիություն
1949-50 Սեգունդա ? Ինսուլար
1 - 0
? Հելիոդորո Ռոդրիգես Լոպես
1 - 2
1953-54 Սեգունդա ? Ինսուլար
1 - 1
? Հելիոդորո Ռոդրիգես Լոպես
0 - 0
1960-61 Սեգունդա ? Ինսուլար
0 - 0
? Հելիոդորո Ռոդրիգես Լոպես
1 - 0
1960-61 Սեգունդա ? Ինսուլար
0 - 1
? Հելիոդորո Ռոդրիգես Լոպես
0 - 1
1963-64 Սեգունդա ? Ինսուլար
1 - 0
? Հելիոդորո Ռոդրիգես Լոպես
1 - 1
1983-84 Սեգունդա ? Ինսուլար
0 - 2
? Հելիոդորո Ռոդրիգես Լոպես
0 - 0
1984-85 Սեգունդա ? Ինսուլար
1 - 0
? Հելիոդորո Ռոդրիգես Լոպես
0 - 0
1988-89 Սեգունդա ? Ինսուլար
2 - 2
? Հելիոդորո Ռոդրիգես Լոպես
3 - 1
1999-2000 Սեգունդա 21 Օգոստոս 1999 Ինսուլար
2 - 0
16 Հունվար 2000 Հելիոդորո Ռոդրիգես Լոպես
1 - 2
2000-01 Սեգունդա 18 Նոյեմբեր 2000 Ինսուլար
0 - 1
21 Ապրիլ 2001 Հելիոդորո Ռոդրիգես Լոպես
2 - 0
2001-02 Պրիմերա 5 Մայիս 2002 Ինսուլար
0 - 1
22 Դեկտեմբեր 2001 Հելիոդորո Ռոդրիգես Լոպես
1 - 3
2002-03 Սեգունդա 25 Հունվար 2003 Ինսուլար
1 - 0
21 Հունիս 2003 Հելիոդորո Ռոդրիգես Լոպես
0 - 0
2003-04 Սեգունդա 4 Հոկտեմբեր 2003 Գրան-Կանարիա
1 - 1
21,925 7 Մարտ 2004 Հելիոդորո Ռոդրիգես Լոպես
2 - 0
22,32
2006-07 Սեգունդա 21 Հոկտեմբեր 2006 Գրան-Կանարիա
0 - 0
20,264 24 Մարտ 2007 Հելիոդորո Ռոդրիգես Լոպես
3 - 1
18,302
2007-08 Սեգունդա 5 Ապրիլ 2008 Գրան-Կանարիա
1 - 1
29,132 3 Նոյեմբեր 2007 Հելիոդորո Ռոդրիգես Լոպես
2 - 2
17,693
2008-09 Սեգունդա 22 Նոյեմբեր 2008 Գրան-Կանարիա
0 - 1
26,161 25 Ապրիլ 2009 Հելիոդորո Ռոդրիգես Լոպես
2 - 0
21,647
2010-11 Սեգունդա 4 Հունիս 2011 Գրան-Կանարիա
1 - 0
22,032 23 Հունվար 2011 Հելիոդորո Ռոդրիգես Լոպես
1 - 1
20,275
2013-14 Սեգունդա 10 Մայիս 2014 Գրան-Կանարիա
1 - 0
31,123 4 Դեկտեմբեր 2013 Հելիոդորո Ռոդրիգես Լոպես
3 - 0
18,040
2014-15 Սեգունդա 1 Մարտ 2015 Գրան-Կանարիա
1 - 1
28,032 28 Սեպտեմբեր 2014 Հելիոդորո Ռոդրիգես Լոպես
2 - 1
17,064

Թագավորական գավաթ

Ընդհանուր 19 հանդիպում, որից 6-ն ավարտվել է ոչ-ոքի, մնացածը.

  • «Տեներիֆե» - 3 հաղթանակ
  • «Լաս Պալմաս» - 10 հաղթանակ

Կանարյան կղզիների գավաթ

Տարեթիվ Հաղթող Ֆինալիստ 1-ին հանդիպում 2-րդ հանդիպում
Հաշիվ Հճխ․ Դաշտ Հաշիվ Հճխ․ Դաշտ
2011 Լաս Պալմաս Տեներիֆե 3 - 0 7,332 ԼՊ 0 - 1 5,952 ՏՖ
2012 Լաս Պալմաս Տեներիֆե 0 - 0 2,382 ՏՖ 1 - 0 5,832 ԼՊ
2013 Տեներիֆե Լաս Պալմաս 2 - 0 4,630 ՏՖ 0 - 0 9,540 ԼՊ
2014 Լաս Պալմաս Տեներիֆե 0 - 2 5,990 ՏՖ 2 - 0 12,291 ԼՊ
2015 Տեներիֆե Լաս Պալմաս 1 - 0 4,325 ՏՖ 0 - 1 12,023 ԼՊ
2016 Տեներիֆե Լաս Պալմաս 0 - 1 7,000 ԼՊ 0 - 1 6,557 ՏՖ

Ակումբի կազմ

2022 թվականի փետրվարի 10-ի դրությամբ։ Աղբյուր․ Խաղացողների ցանկ transfermarkt.com-ում

№ Խաղացող Երկիր Ծննդյան թիվ Նախկին ակումբ
Դարպասապահներ
1 Խուան Սորիանո Իսպանիա 23 Օգոստոս 1997 Իսպանիա Սևիլիա
13 Դանի Էրնանդես Վենեսուելա 21 Հոկտեմբեր 1985 Իսպանիա Վալյադոլիդ
Պաշտպաններ
3 Ալեքս Մունիոս Իսպանիա 30 Հուլիս 1994 Իսպանիա Ռեալ Սարագոսա
4 Խոսե Լեոն Իսպանիա 3 Փետրվար 1995 Իսպանիա Ալկորկոն
14 Կառլոս Ռուիս Իսպանիա 20 Հուլիս 1983 Իսպանիա Պոնֆերրադինա
15 Կառլոս Պոմարես Իսպանիա 5 Դեկտեմբեր 1992 Իսպանիա Ալկորկոն
21 Շակ Մուր Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներ 2 Նոյեմբեր 1996 Իսպանիա Ատլետիկո Լևանտե
22 Ժերեմի Մելո Ֆրանսիա 28 Մարտ 1994 Ֆրանսիա Գենգան
23 Նիկոլա Շիպչիչ Չեռնոգորիա 17 Մայիս 1995 Սերբիա Ռադ
Կիսաաշտպաններ
2 Պաբլո Լարրեա Իսպանիա 4 Փետրվար 1994 Իսպանիա Պոնֆերրադինա
6 Ալեքս Կորրեդերա Իսպանիա 19 Մարտ 1996 Իսպանիա Բադախոս
8 Խավի Ալոնսո Իսպանիա 1 Օգոստոս 1998 Ակումբի սան
10 Սեմյուել Շաշուա Անգլիա 13 Անգլիա Տոտենհեմ Հոտսպուր
11 Ալեքս Բերմեխո Իսպանիա 11 Դեկտեմբեր 1998 Իսպանիա Էսպանյոլ Բ
12 սերխիո Գոնսալես Իսպանիա 14 Մայիս 1997 Իսպանիա Կադիս
16 Այտոր Սանս Ավագ Իսպանիա 13 Սեպտեմբեր 1984 Իսպանիա Օվիեդո
17 Մաթիաս Նաուել Իսպանիա 22 Նոյեմբեր 1996 Հունաստան Օլիմպիակոս
19 Ռուբեն Դիես Իսպանիա 18 Օգոստոս 1993 Իսպանիա Կաստելիոն
24 Միչել Էրերրո Իսպանիա 29 Հուլիս 1988 Իսպանիա Վալյադոլիդ
Հարձակվողներ
7 Մարիո Գոնսալես Իսպանիա 25 Փետրվար 1996 Պորտուգալիա Բրագա
9 Էլադի Սորիլիա Իսպանիա 13 Հուլիս 1990 Իսպանիա Կարտախենա
18 Էնրիկ Գալիեգո Իսպանիա 12 Սեպտեմբեր 1986 Իսպանիա Օսասունա
20 Անդրես Մարտին Իսպանիա 11 Հուլիս 1999 Իսպանիա Ռայո Վալյեկանո
27 Էթիան Գոնսալես Իսպանիա 6 Հունիս 2002 Ակումբի սան
28 Վիկտոր Մոլյեխո Իսպանիա 21 Հունվար 2001 Իսպանիա Ատլետիկո Մադրիդ
Գլխավոր մարզիչ
Ասիեր Գարիտանո Իսպանիա 6 Դեկտեմբեր 1969 Իսպանիա Լեգանես

Համազգեստ

Տան դաշտ

2019/20
2020/21
2021/22
2023/24

Մրցակցի դաշտ

2019/20
2020/21
2021/22
2023/24

Պահեստային

2019/20
2020/21
2021/22

աղբյուրներ․[16],[17]

Ծանոթագրություններ

  1. ↑ «La comisión para investigar la fecha de fundación del club la sitúa en 1912». eldia.es (իսպաներեն). 2010-11-05. Արխիվացված է օրիգինալից 2018-06-18-ին. Վերցված է 2018-04-24-ին.
  2. ↑ «Historial del Tenerife en la UEFA Europa League 1996/97». UEFA.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2018-02-03-ին. Վերցված է 2018-04-24-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  3. ↑ «Primera División 2001-02». arquero-arba.futbolme.net. Արխիվացված է օրիգինալից 2017-07-04-ին. Վերցված է 2018-04-24-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  4. ↑ «Javier Pérez, el presidente del mejor Tenerife». www.elmundo.es. Արխիվացված է օրիգինալից 2018-04-12-ին. Վերցված է 2018-04-24-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  5. ↑ «Rivero quiere que el CD Tenerife sea su echadero político». eldia.es (իսպաներեն). 2013-12-22. Վերցված է 2018-04-24-ին.(չաշխատող հղում)
  6. ↑ «El CD Tenerife vende una parcela de la ciudad deportiva y reduce su deuda». eldia.es (իսպաներեն). 2011-12-29. Արխիվացված է օրիգինալից 2018-06-12-ին. Վերցված է 2018-04-24-ին.
  7. ↑ Tenerife, La Opinión de. «Esteban Mesa: ´La operación de los préstamos no está suficientemente explicada´». Արխիվացված է օրիգինալից 2018-06-12-ին. Վերցված է 2018-04-24-ին.
  8. ↑ «El CD Tenerife ha reducido su deuda en unos 30 millones en los últimos seis años». eldia.es (իսպաներեն). 2012-04-21. Արխիվացված է օրիգինալից 2018-06-12-ին. Վերցված է 2018-04-24-ին.
  9. ↑ elEconomista.es. «El CD Tenerife seguirá en Segunda B tras perder con la Ponferradina - EcoDiario.es» (իսպաներեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2018-04-25-ին. Վերցված է 2018-04-24-ին.
  10. ↑ 20Minutos. «El CD Tenerife vuelve a Segunda tras eliminar a L'Hospitalet». 20minutos.es - Últimas Noticias (իսպաներեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2018-04-25-ին. Վերցված է 2018-04-24-ին.{{cite news}}: CS1 սպաս․ թվային անուններ: authors list (link)
  11. ↑ Tenerife, Redacción CD (2014-07-13). «Temporada del CD Tenerife 2014-15, en VAVEL». VAVEL.com (իսպաներեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2018-04-25-ին. Վերցված է 2018-04-24-ին.
  12. ↑ Tenerife, La Opinión de. «"Quería quedar cuarto porque nuestra afición nos va a dar un plus"». Արխիվացված է օրիգինալից 2018-04-24-ին. Վերցված է 2018-04-24-ին.
  13. ↑ cero, radio onda. «Getafe 3 - 1 Tenerife. El Getafe es de primera». ondacero.es (իսպաներեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2018-04-24-ին. Վերցված է 2018-04-24-ին.
  14. ↑ Alonso, Javier (2015-07-25). «El Heliodoro Rodríguez López cumple 90 años». VAVEL.com (իսպաներեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2018-04-29-ին. Վերցված է 2018-04-28-ին.
  15. ↑ «Estadio Heliodoro Rodríguez López». Love Canarias (իսպաներեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2016-06-29-ին. Վերցված է 2018-04-28-ին.
  16. ↑ «CD Tenerife». www.colours-of-football.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2023-08-01-ին. Վերցված է 2023-08-01-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  17. ↑ «Tenerife Kit History». Football Kit Archive (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2023-08-01-ին. Վերցված է 2023-08-01-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |deadlink= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)

Արտաքին հղումներ

Ակումբի պաշտոնական կայք

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Տեներիֆե_ՖԱ&oldid=9094247» էջից