Գուրգեն Արամյան
Գուրգեն Լևոնի Արամյան (1919, Թիֆլիս, Վրաստանի Դեմոկրատական Հանրապետություն - 1994), հայ նկարիչ։ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի Արևելյան ռազմաճակատի («Հայրենական մեծ պատերազմ», 1941-1945) մասնակից[1]։
Գուրգեն Արամյան | |
---|---|
Ծնվել է | 1919 |
Ծննդավայր | Թիֆլիս, Վրաստանի Դեմոկրատական Հանրապետություն |
Մահացել է | 1994 |
Քաղաքացիություն | ԽՍՀՄ |
Կրթություն | Փանոս Թերլեմեզյանի անվան գեղարվեստի պետական քոլեջ |
Մասնագիտություն | նկարիչ |
Աշխատավայր | Երևանի պետական գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտ |
Պարգևներ և մրցանակներ |
Կենսագրություն
խմբագրելԳուրգեն Արամյանը ծնվել է 1919 թվականին, Թբիլիսիում։ Ընդունվել է Երևանի գեղարդ տեխնիկումը։
1939 թվականից ծառայել է Կարմիր բանակում[1]։ 1941 թվականին ծառայությունը չավարտած, որպես ավագ սերժանտ մեկնել է ռազմաճակատ։ Պատերազմի թեժ օրերին գերի է ընկել, տարվել Մոժայսկի համակենտրոնացման ճամբար։ Երկու ամիս ճամբարում մնալուց հետո Արամյանին հաջողվել է մի քանի ռազմագերիների հետ փախչել և միանալ խորհրդային զորքերին։ Մոսկվայի համար ծավալված կռիվների ժամանակ վիրավորվել է, տեղափոխվել մոսկովյան հոսպիտալ, այնտեղից՝ Վլադիմիր, ապա՝ Կովրովո։ 1942 թվականի մարտին Գուրգենը վերադարձել է գործող բանակ, միացել առաջին Բելոռուսական ռազմաճակատի մարտիկներին, մասնակցել Քյոնիգսբերգի և Բեռլինի գրավման մարտերին, ետ է կանչվել և № դիվիզիայի մարտիկների հետ գործուղվել Հեռավոր արևելյան ռազմաճակատ, մասնակցել միլիտարիստական Ճապոնիայի դեմ մղվող մարտերին։ Պատերազմից հետո դասավանդել է Երևանի գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտում[1]։
Խիզախության համար Արամյանը պարգևատրվել է «Կարմիր աստղի» և «Հայրենական մեծ պատերազմի» առաջին աստիճանի շքանշաններով, «Մարտական ծառայությունների համար», «Մոսկվայի պաշտպանության համար», Քյոնիգաբերգի գրավման համար, Գերմանիայի դեմ տարած հաղթանակի համար, Ճապոնիայի դեմ տարած հաղթանակի համար և այլ շքանշաններով ու մեդալներով[1]։
Աշխատանքներից գտնվում են Հայաստանի ազգային պատկերասրահում[2]։
Պարգևներ
խմբագրել- Կարմիր աստղի շքանշան
- Հայրենական մեծ պատերազմի առաջին աստիճանի շքանշան
- «Մարտական ծառայությունների համար» մեդալ
- «Մոսկվայի պաշտպանության համար» մեդալ
- Քյոնիգաբերգի գրավման համար մեդալ
- Գերմանիայի դեմ տարած հաղթանակի համար մեդալ
- Ճապոնիայի դեմ տարած հաղթանակի համար մեդալ
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Մուսաները չլռեցին։ Հայաստանի մշակույթի գործիչները 1941-1945 թթ. հայրենական մեծ պատերազմում, զոհված հայ արվեստագետներ։ Գիրք I. - Եր.: Խորհրդային գրող, 1989 թ., 392 էջ:
- ↑ «Շտեմարան - Հավաքածու - Հայաստանի ազգային պատկերասրահ». www.gallery.am. Վերցված է 2020 թ․ հոկտեմբերի 18-ին.