K wobsahej skočić

Witkowa wjerba

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Witkowa wjerba
Witkowa wjerba (Salix viminalis)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Rosidy
Eurosidy I
rjad: (Malpighiales)
swójba: Wjerbowe rostliny (Salicaceae)
ród: Wjerba[1][2] (Salix)
družina: Witkowa wjerba
wědomostne mjeno
Salix viminalis
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Witkowa wjerba (Salix viminalis) je rostlina ze swójby wjerbowych rostlinow (Salicaceae). Dalše serbske ludowe mjeno je konopina.

Witkowa wjerba je w lěću zeleny małki štom abo wulki kerk, kotryž docpěwa wysokosć wot 4 hač do 10 m.

Zrunane hałuzy su jara zhibujomne a brunojće zelene. Na spočatku su šěrje pjelsćojće kosmate, ale pozdźišo su nahe. Wone su witkojte a šwižne.

Wuske łopjena su lancetojte, nimale cyłokromne, na hornim boku ćmowozelene, na delnim boku husto slěbrojće kosmate, na kromje žołmate a zakulene. Wone docpěwaja dołhosć wot hač do 12 (wot 8 hač do 15) cm.

Kćěje wot měrca hač do meje. Kćenja su dwudomnje rozšěrjene a so před łopjenami jewja. Micki su cylindriske a docpěwaja dołhosć wot něhdźe 3 cm. Nošne łopješka kćenja su dwubarbne. Płódnik je nimale sedźacy a kosmaty.

Rosće we łučinowych kerčinach a lěsach při stejacych a běžacych wodźiznach. Ma radšo běłohlinowe hač pěskowe, wutkate pódy.

Rostlina je wot Pyrenejow, přez cyłu srjedźnu Europu hač do Sibirskeje rozšěrjena.

Hałuzy so za plećenje košow wužiwaja.

  • Lěwanćikowa wjerba (Salix eleagnos) njese křiwjene micki. Jeje łopjena su na delnim boku husto pjelsćojće kosmate. Zdónk je tołsty a prawidłowny.
  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 544.
  2. W internetowym słowniku: Weide
  • Bruno P. Kremer: Steinbachs Naturführer Bäume & Sträucher, ISBN 978-3-8001-5934-5, strona 158 (němsce)
  • Meyers Taschenlexikon Biologie, In 3 Bänden, 3. zwjazk, ISBN 3-411-12033-9, strona 274 (němsce)
  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 450 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 406 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)


Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije