Turkowska lilija
| |
| Turkowska lilija (Lilium martagon) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Monokotyledony | |
| rjad: | (Liliales) |
| swójba: | Lilijowe rostliny (Liliaceae) |
| podswójba: | Lilioideae |
| ród: | Lilija[1][2] (Lilium) |
| družina: | Turkowska lilija |
| wědomostne mjeno | |
| Lilium martagon | |
| L. | |
Turkowska lilija (Lilium martagon) je rostlina ze swójby Lilijowych rostlinow (Liliaceae).
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Turkowska lilija je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 40 hač do 100 cm.
Łopjena
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Łopjena docpěwaja dołhosć wot 8 hač 15 cm, maja sydom hač jědnaće paralelnych nerwow a steja po štyrjoch hač po wosmjoch w stołpikowej srjedźišću w mutličkach.
Kćenja
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Kćěje wot junija hač do julija. Nygace, turbanojte kćenja maja šěsć jasnopurpurnych kćenjowych łopjenow z ćěmnymi blakami a docpěwaja šěrokosć wot 5 hač 8 cm.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rosće w lěsach z zelišćowym podróstom, w hornišich połoženjach tež mjez wysokimi trajnymi zelemi. Preferuje čerstwe, čumpate pódy w połsćinje.
Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Wužiwanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 238.
- ↑ W internetowym słowniku: Lilie
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 72 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
