Lida
swójske mjeno | Лiда, Лида | ||
| |||
Wopon a chorhoj | |||
---|---|---|---|
| |||
Zakładne daty | |||
stat | Běłoruska | ||
oblasć | Hrodna | ||
wysokosć | 142 metrow n.m.hł. | ||
přestrjeń | 40,57 km² | ||
wobydlerstwo | 101.165 (2017) | ||
hustosć zasydlenja | 2.493,6 wob./km² | ||
póstowe čisło | 231300 | ||
předwólba | (+375) 154 | ||
Lida (běłorusce Лiда; rusce Лида/ Lida) je město w Hrodnjanskej oblasći w zapadnej Běłoruskej. Je zarjadniske sydło Lidskeho rajona.
Leži něhdźe 110 kilometrow sewjerowuchodnje města Hrodna a 30 kilometrow zdalene wot litawskeje hranicy.
Ma něhdźe sto tysac wobydlerjow. [1]
Sydlišćo je so w lěće 1323 prěni raz naspomniło a ma wot lěta 1796 měšćanske prawa. Mjez 1921 a 1939 słušeše do Pólskeje.
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ Численность населения на 1 января 2017 г. и среднегодовая численность населения за 2016 год по Республике Беларусь в разрезе областей, районов, городов и поселков городского типа/ Нацыянальны статыстычны камітэт Рэспублікі Беларусь, Минск, 2017, стр. 11
Literatura
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Лида// Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.
- Lida/ Słownik geograficznym Królestwa Polskiego, T. V: Kutowa Wola – Malczyce. Warszawa, 1884.
- Lida/ Słownik geograficznym Królestwa Polskiego, T. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska. Warszawa, 1902.
Wotkazaj
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Astrawjec |
Ašmjany |
Bjarozawka |
Dzjatlawa |
Hrodna |
Iwje |
Lida |
Masty |
Nawahrudak |
Skidzel |
Slonim |
Smarhoń |
Swislač |
Šćučyn |
Wawkawysk
Sydlišća měšćanskeho typa
Astryna |
Juraciški |
Kareličy |
Kazlowšćyna |
Krasnaselski |
Ljubča |
Mir |
Nawajelnja |
Porazawa |
Raduń |
Ros |
Sapockin |
Wjalikaja Bjerastawica |
Woranawa |
Zelwa |
Žaludok