K wobsahej skočić

Libanonska cedra

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Libanonska cedra
Libanonska cedra (Cedrus libani)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
rjadownja: (Coniferopsida)
rjad: Konifery (Coniferales)
swójba: Chójnowe rostliny (Pinaceae)
podswójba: Abietoideae
ród: Cedra[1][2] (Cedrus)
družina: Libanonska cedra
wědomostne mjeno
Cedrus libani
A.Rich.
Wobdźěłać
p  d  w

Libanonska cedra (Cedrus libani) je štom ze swójby chójnowych rostlinow (Pinaceae). Tutón štom je w starowěku za najrjeńši štom měł.

Libanonska cedra je štom, kotryž docpěwa wysokosć wot 20 hač do 35 m.

Młode štom su wuske a rune, mjeztym zo starše su na kónčku wopłonjene a njesu masiwne hałuzy. Króna je šěroka. Zdónk je mócny a docpěwa tołstosć wot wjace hač 2 m.

Jehły su ćmowozelene, dosć mjechke a docpěwaja dołhosć wot 1,5 hač do 3,5 (4) cm. Wone steja předewšěm na krótkich wurostkach w promjenjach, a to po dźesaćoch hač po dwacećoch.

Kćěje w septembrje. Hable su zrunane a tonojte a docpěwaja dołhosć wot 8 hač do 10 cm. Zrałe hable maja wopłonjeny kónčk. Šupizny zrałych hablow wotpadnu.

Rostlina je w horinach zapadneje a małkeje Azije rozšěrjena, při čimž buchu přirodne wobrosty za čas antiki jara deciměrowane.

Hižo w 17. lětstotku bu w Europje zawjedźena.

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 59.
  2. W internetowym słowniku: Zeder
  • Botanica, Bäume und Sträucher, Über 2000 Pflanzenporträts, ISBN 978-3-8331-4467-7, strona 217 (němsce)
  • Bruno P. Kremer: Steinbachs Naturführer Bäume & Sträucher, ISBN 978-3-8001-5934-5, strona 78, jako podobna družina Libanon-Zeder (Cedrus libani) pod hesłom Atlas-Zeder (Cedrus atlantica) (němsce)
  • Mayer, Schwegler: Welcher Baum ist das?, Bäume, Sträucher, Ziergehölze, ISBN 978-3-440-11273-1, strona 266 (němsce)
  • Spohn: Welcher Baum ist das? Die neuen Kosmos-Naturführer, ISBN 978-3-440-10794-2, strona 47 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije