Rowna

něhdyša wjes w Delnjej Łužicy

Rowna (prjedy tež Rownej; němsce Rauno) bě delnjołužiska wjes w Złokomorowskim wokrjesu.

Rowna a wokolne brunicowe jamy na hamtskej karće z lěta 1920

Wjes ležeše něhdźe štyri kilometry sewjerozapadnje Złokomorowskeho stareho města, měješe něhdźe 160 wobydlerjow a je so w lětomaj 1925/1926 zwjetša wotbagrowała za brunicowu jamu Renatu-wuchod. Wostawacy dźěl wsy dyrbješe so w lětomaj 1983/1984 za Murjowsku jamu wopušćić.

Susodne sydlišća běchu Dobry Wótšow a Załuž na sewjeru, Rań a Bukowka na sewjerowuchodźe, Sedlišćo a Rěpišćo na wuchodźe, Drochow, Murjow a Sowjo na zapadźe kaž tež Gat a Zły Komorow na juhu.

Prěnje pisomne naspomnjenje wsy jako Ruwne pochadźa z lěta 1474. Dalše historiske mjena běchu Rawen (1506), Rawne (1529), Rauna (1551) a Raune. Kaž pola Rownoho poćahuje so wjesne mjeno na geografiske połoženje wjeski na runym terenje. Nanajpozdźišo wot započatka 15. lětstotka słušeše Rowna do Złokomorowskeho knjejstwa, kotrež bu wokoło 1450 přetworjene do kursakskeho hamta. W lěće 1416 naspomni so prěni raz winica na Rownjanskej runinje a wino so hač po Prěnjej swětowej wójnje plahowaše.

W 1870tych lět wotewrichu w bliskosći wsy prěnje brunicowe jamy, štož wjesny napohlad – tež z etniskeje perspektiwy – spěšnje přeměni. Po Mukowej Statistice Łužiskich Serbow rěčachu srjedź 1880tych lět wot cyłkownje 732 wobydlerjow jenož hišće 125 serbsce (17 %).[1] W lěće 1910 bě wot prěnjotnje 256 hektarow ratarskeje płoniny na Rownjanskich zahonach hižo 107 hektarow přetworjene do brunicoweje jamy.

  • Frank Förster: Verschwundene Dörfer im Lausitzer Braunkohlenrevier. [=Spisy Serbskeho instituta 8] Wobdźěłane a rozšěrjene wudaće, Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2014, str. 234–236, ISBN 978-3-7420-1623-2.
  1. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954. → wšě wjeski
  • Rowna w datowej bance delnjoserbskich městnych mjenow na dolnoserbski.de (delnjoserbsce)
51.53971587805613.999135494167
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije