unir

Galego

• Pronuncia: [uˈniɾ] (AFI)

Verbo pronominal

unirse

1. Disporse formando un conxunto ou grupo.
   • Sinónimos: agruparse, asociarse, fundirse, reunirse, xuntarse.
   • Antónimos: dispersarse.

Traducións

• Castelán: agruparse ^(es), juntarse ^(es), reunirse ^(es).

Verbo transitivo

unir

1. Reducir ao mínimo a distancia que separa [unha ou máis cousas ou seres].
   • Sinónimos: apegar, apoiar, arrimar, pegar, xuntar.
2. Formar un conxunto ou grupo con [varios elementos].
   • Sinónimos: agrupar, reunir, xuntar.
   • Antónimos: dispersar.

Traducións

• Castelán: (1) adosar ^(es), arrimar ^(es); (2) agrupar ^(es), juntar ^(es), reunir ^(es).
• Inglés: (2) assemble ^(en), group ^(en).
• Portugués: (2) agrupar ^(pt).

Conxugación

Verbo regular da 3ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	unir
Xerundio	unindo
Participio	unido, unida, unidos, unidas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	uno	unes	une	unimos	unides	unen
	Copretérito	unía	unías	unía	uniamos	uniades	unían
	Pretérito	unín	uniches	uniu	unimos	unistes	uniron
	Antepretérito	unira	uniras	unira	uniramos	unirades	uniran
	Futuro	unirei	unirás	unirá	uniremos	uniredes	unirán
	Pospretérito	uniría	unirías	uniría	uniriamos	uniriades	unirían
Modo Subxuntivo	Presente	una	unas	una	unamos	unades	unan
	Pretérito	unise	unises	unise	unísemos	unísedes	unisen
	Futuro	unir	unires	unir	unirmos	unirdes	uniren
Modo Imperativo	Afirmativo		une	una1		unide	unan1
	Negativo		unas	una1		unades	unan1
Infinitivo conxugado		unir	unires	unir	unirmos	unirdes	uniren

1 Vostede(s)