gondomarés

Galego

• Etimoloxía: de Gondomar e o sufixo -és.

• Pronuncia: /ɡondomaˈɾes/ (AFI)

Substantivo

gondomarés (ms: gondomarés; mpl: gondomareses; fs: gondomaresa; fpl: gondomaresas)

1. (Xentilicio) Habitante ou natural do concello de Gondomar.
   • Sinónimos: gondomarense.

Adxectivo

gondomarés (ms: gondomarés; mpl: gondomareses; fs: gondomaresa; fpl: gondomaresas)

1. (Xentilicio) Relativo ou pertencente ao concello de Gondomar e á súa xente.
   • Sinónimos: gondomarense.