dispor

Galego

• Etimoloxía: do latín dispōnere, de dispōnō.

• Pronuncia: /disˈpoɾ/ (AFI)

Verbo

dispor

1. Dispoñer.

Conxugación

Verbo irregular da 2ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	dispor
Xerundio	dispondo
Participio	disposto, disposta, dispostos, dispostas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	dispoño	dispós	dispón	dispomos	dispondes	dispón
	Copretérito	dispuña	dispuñas	dispuña	dispuñamos	dispuñades	dispuñan
	Pretérito	dispuxen	dispuxeches	dispuxo	dispuxemos	dispuxestes	dispuxeron
	Antepretérito	dispuxera	dispuxeras	dispuxera	dispuxeramos	dispuxerades	dispuxeran
	Futuro	disporei	disporás	disporá	disporemos	disporedes	disporán
	Pospretérito	disporía	disporías	disporía	disporiamos	disporiades	disporían
Modo Subxuntivo	Presente	dispoña	dispoñas	dispoña	dispoñamos	dispoñades	dispoñan
	Pretérito	dispuxese	dispuxeses	dispuxese	dispuxésemos	dispuxésedes	dispuxesen
	Futuro	dispuxer	dispuxeres	dispuxer	dispuxermos	dispuxerdes	dispuxeren
Modo Imperativo	Afirmativo		dispón	dispoña1		disponde	dispoñan1
	Negativo		dispoñas	dispoña1		dispoñades	dispoñan1
Infinitivo conxugado		dispor	dispores	dispor	dispormos	dispordes	disporen

1 Vostede(s)