coro

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués coro, do latín chorus, do grego antigo χορός (khorós).

• Pronuncia: [ˈko.ɾʊ] (AFI)

Substantivo masculino

coro (sg: coro; pl: coros)

1. (Música) Conxunto de voces cantando unha peza musical.
2. (Música) Peza de música para un coro.
3. (Música) Refrán dunha canción.
4. (Música) Nas traxedias clásicas o conxunto de actores que cantan e danzan entre os actos.
5. (Arquitectura) Na arquitectura interior dunha igrexa, lugar onde se pón o coro para cantar a misa.

Traducións

• Alemán: Chor ^(de), Sängerchor ^(de)
• Castelán: coro ^(es)
• Catalán: cor ^(ca)
• Danés: kor ^(da)
• Esperanto: ĥoro ^(eo)
• Feroés: kór ^(fo)
• Francés: chœur ^(fr)
• Frisón: koar ^(fy)
• Grego: χορός ^(el)
• Inglés: chorus ^(en), choir ^(en)
• Neerlandés: koor ^(nl), rei ^(nl), zangkoor ^(nl)
• Portugués: coral ^(pt), coro ^(pt)
• Ruso: хор ^(ru)
• Sueco: kor ^(sv)

Véxase tamén

• Apéndice: Léxico da música

Galego-portugués

• Etimoloxía: do latín chorus, do grego antigo χορός (khorós).

Substantivo masculino

coro (sg: coro; pl: coros)

1. (Música) Coro.

Portugués

• Etimoloxía: do galego-portugués coro, do latín chorus, do grego antigo χορός (khorós).

Substantivo masculino

coro (sg: coro; pl: coros)

1. (Música) Coro.