cardar

Galego

• Etimoloxía: de cardo.

• Pronuncia: /kaɾˈðaɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

cardar

1. Desenredar cun cepillo un material téxtil en bruto para logo fialo.
2. Peitear o cabelo co obxectivo de darlle máis volume.

Traducións

• Castelán: cardar ^(es)
• Francés: (1) carder ^(fr), (2) crêper ^(fr)
• Inglés: card ^(en)
• Portugués: cardar ^(pt)

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	cardar
Xerundio	cardando
Participio	cardado, cardada, cardados, cardadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	cardo	cardas	carda	cardamos	cardades	cardan
	Copretérito	cardaba	cardabas	cardaba	cardabamos	cardabades	cardaban
	Pretérito	cardei	cardaches	cardou	cardamos	cardastes	cardaron
	Antepretérito	cardara	cardaras	cardara	cardaramos	cardarades	cardaran
	Futuro	cardarei	cardarás	cardará	cardaremos	cardaredes	cardarán
	Pospretérito	cardaría	cardarías	cardaría	cardariamos	cardariades	cardarían
Modo Subxuntivo	Presente	carde	cardes	carde	cardemos	cardedes	carden
	Pretérito	cardase	cardases	cardase	cardásemos	cardásedes	cardasen
	Futuro	cardar	cardares	cardar	cardarmos	cardardes	cardaren
Modo Imperativo	Afirmativo		carda	carde1	cardemos	cardade	carden1
	Negativo		cardes	carde1	cardemos	cardedes	carden1
Infinitivo conxugado		cardar	cardares	cardar	cardarmos	cardardes	cardaren

1 Vostede(s)