abruñeiro

Galego

• Etimoloxía: de abruño + -eiro.

• Pronuncia: [a.βɾuˈɲej.ɾʊ] (AFI)

Substantivo masculino

abruñeiro (sg: abruñeiro; pl: abruñeiros)

1. (Botánica) Arbusto espiñento da familia das rosáceas, Prunus spinosa Linné, duns 2 ou 3 m de altura, con follas ovais con bordo serrado, flores brancas, pequenas, que agroman antes que as follas, e froito en drupa (abruño), pequena ameixa de cor azul escura, case negra cando madura, comestíbel, de sabor máis ou menos ácido. De distribución euroasiática, é frecuente nos lindeiros dos bosques e nas sebes.

Abruñeiro (Prunus spinosa L.) en flor, na primavera temperá.

Acio de abruños, froitos do abruñeiro.

Termos relacionados

• abruñeiro
• abruñeiro dos xardíns

Sinónimos

(o silvestre)

• ameixeira brava
• andrino
• cambrón
• escambroeiro
• escambrón

(as variedades cultivadas)

• abruñeira
• ambruñeiro
• bruñeiro
• gruñeiro

Traducións

• Alemán: Schwarzdorn ^(de)
• Asturiano: andrinal ^(ast), prunal ^(ast)
• Castelán: endrino ^(es)
• Esloveno: črni trn ^(sl)
• Francés: prunier épineux ^(fr)
• Inglés: blackthorn ^(en)
• Portugués: abrunheiro ^(pt)

Véxase tamén

• Apéndice: Hortalizas e froitos