Vela (satélites)
Vela foi unha serie de satélites de recoñecemento dos Estados Unidos para a detección de explosións nucleares na superficie terrestre.[1][2][3][4]
Características
[editar | editar a fonte]Os satélites Vela foran satélites deseñados para detectar explosións nucleares na superficie terrestre e verificar o tratado de prohibición de probas nucleares atmosféricas de 1963. Houbo dous tipos de satélites Vela: o básico, numerados do 1 ao 6, e os avanzados (Advanced Vela), do 7 ao 12. Lanzáronse entre 1963 e 1970 a bordo de foguetes Atlas Agena D e Titan 3C.[3][4][1][2]
Os Vela básicos estaban construídos por TRW, estabilizábanse mediante xiro a 120 r.p.m. e tiñan forma de poliedro de 20 caras, coas caras recubertas de células solares para producir ata 90 W de potencia. Os satélites eran lanzados de dous en dous, conectados por unha estrutura tubular, e liberados unha vez en órbita. Como instrumentos para detectar explosións nucleares levaban cada un doce detectores de raios X externos e 18 detectores internos para neutróns e raios gamma. As unidades 5 e 6 levaban ademais detectores ópticos.[3][4][1][2]
Os Vela avanzados eran moi similares aos básicos pero con mellor instrumentación. Incorporaban sensores para monitorizar tamén a actividade solar, as tormentas terrestres e as fontes de raios gamma celestes. Os seis Vela avanzados funcionaron durante máis de 10 anos, superando o seu deseño de vida de 18 meses. Os satélites tiñan forma de poliedro de 26 caras e estabilizábanse mediante xiro. As células solares da súa superficie proporcionaban ata 120 W de potencia. Cada satélite tiña unha masa de 63 kg.[3][4][1][2]
Historial de lanzamentos
[editar | editar a fonte]Misión[3][4][1][2] | Data de lanzamento[3][4][1][2] | Foguete lanzador[3][4][1][2] | Notas[3][4][1][2] |
---|---|---|---|
Vela 1 | 17 de outubro de 1963 | Atlas Agena D | Éxito |
Vela 2 | 17 de outubro de 1963 | Atlas Agena D | Éxito |
Vela 3 | 17 de xullo de 1964 | Atlas Agena D | Éxito |
Vela 4 | 17 de xullo de 1964 | Atlas Agena D | Éxito |
Vela 5 | 20 de xullo de 1965 | Atlas Agena D | Éxito |
Vela 6 | 20 de xullo de 1965 | Atlas Agena D | Éxito |
Vela 7 | 28 de abril de 1967 | Titan-3C | Éxito |
Vela 8 | 28 de abril de 1967 | Titan-3C | Éxito |
Vela 9 | 23 de maio de 1969 | Titan-3C | Éxito |
Vela 10 | 23 de maio de 1969 | Titan-3C | Éxito |
Vela 11 | 8 de abril de 1970 | Titan-3C | Éxito |
Vela 12 | 8 de abril de 1970 | Titan-3C | Éxito |
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Mark Wade (2022). "Vela" (en inglés). Consultado o 20 de marzo de 2022.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 Mark Wade (2022). "Advanced Vela" (en inglés). Consultado o 9 de xullo de 2022.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 Gunter Dirk Krebs (2022). Gunter's Space Page, ed. "Vela 1, 2, 3, 4, 5, 6" (en inglés). Consultado o 20 de marzo de 2022.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 Gunter Dirk Krebs (2022). Gunter's Space Page, ed. "Vela 7, 8, 9, 10, 11, 12 (advanced Vela)" (en inglés). Consultado o 20 de marzo de 2022.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Vela |