Un chien andalou
| Un chien andalou | |
|---|---|
 | |
| Ficha técnica | |
| Título orixinal | Un chien andalou |
| Director | Luis Buñuel |
| Guión | Luis Buñuel Salvador Dalí |
| Intérpretes | Simone Mareuil Paul Batcheff |
| Fotografía | Albert Duverger Jimmy Berliet |
| Montaxe | Luis Buñuel |
| Estrea | 6 de xuño de 1929 |
| Duración | 16 minutos |
| Orixe |  Francia |
| Na rede | |
         | |
Un chien andalou é unha curtametraxe surrealista muda dirixida por Luis Buñuel en 1929, baseada nun guión do propio Buñuel e de Salvador Dalí.
Sinopse
[editar | editar a fonte]A película comeza co rótulo «Era unha vez». Un home (Luis Buñuel) afía unha navalla de afeitar mentres mira como unha nube atravesa a lúa. Da mesma forma, o home corta un ollo dunha muller.
«Oito anos despois». Un ciclista pedalea pola rúa. A muller deixa caer o libro que estaba a ler e o ciclista cae. No cuarto coloca a roupa do ciclista na cama mentres da man do home xorden formigas.
«Cara ás tres da madrugada». Un home castiga a outro contra a parede con libros na man. A muller entra no cuarto e ve unha bolboreta Acherontia atropos.
«En primavera». Nunha paisaxe deserta o home e a muller están enterrados ata o peito, segundo o guión orixinal: «cegos, cos vestidos esgazados, devorados polos raios do sol e un enxame de insectos».[1]
Personaxes
[editar | editar a fonte]- Simone Mareuil como Moza
- Pierre Batcheff como Home
Os actores non acreditados son:
- Luis Buñuel
- Salvador Dalí
- Robert Hommet
- Marval
- Fano Messan
- Jaume Miravitlles
Música
[editar | editar a fonte]En 1960 Buñuel engadiu unha banda sonora composta por unha peza de Tristan und Isolde, de Richard Wagner e dous tangos arxentinos.
Influencia posterior
[editar | editar a fonte]Alfred Hitchcock incluíu no seu filme Spellbound (1945) unha escena onírica creada por Dalí na que se homenaxeaba a este filme cun ollo pintado nunhas cortinas. David Bowie tamén proxectaba esta escena na súa xira de 1976. O título é referenciado na canción "Debaser" de Pixies.
No cartel da película O silencio dos cordeiros (1991), de Jonathan Demme, utilizouse a imaxe de Un chien andalou da bolboreta Acherontia atropos, cuxo tórax aseméllase a unha caveira humana.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Sánchez Vidal, Agustín (1993). El mundo de Luis Buñuel (en castelán). ISBN 84-88305-09-5.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Ficha na IMDb (en inglés)
- Ficha en filmaffinity (en inglés)
