Saltar ao contido

Patti, Italia

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:Xeografía políticaPatti, Italia
Imaxe

Localización
Editar o valor en Wikidata Mapa
 38°08′20″N 14°57′53″L / 38.1389, 14.96481
PaísItalia
Rexión con estatuto especialSicilia
Cidades metropolitanasMetropolitan City of Messina (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
CapitalPatti Editar o valor en Wikidata
Poboación
Poboación12.699 (2023) Editar o valor en Wikidata (253,57 hab./km²)
Xeografía
Superficie50,08 km² Editar o valor en Wikidata
Altitude157 m Editar o valor en Wikidata
Comparte fronteira con
Santo padrónFebrônia de Nísibis (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Identificador descritivo
Código postal98066 Editar o valor en Wikidata
Fuso horario
Prefixo telefónico0941 Editar o valor en Wikidata
Identificador ISTAT083066 Editar o valor en Wikidata
Código catastral italianoG377 Editar o valor en Wikidata

Sitio webcomune.patti.me.it Editar o valor en Wikidata

Patti é unha cidade e comuna de Italia da rexión de Sicilia e provincia de Messina, que forma parte da súa área metropolitana, da que é a quinta comuna máis poboada. É coñecida polas ruínas de Tíndaris, famosas polo seu antigo teatro de orixe grega e a Vila Romana.

Xeografía

[editar | editar a fonte]

Patti, a unha altitude media de 157 msnm, está situada no centro do golfo homónimo que vai do cabo Milazzo ao cabo Calavà.

A cidade, ademais de ser a sede histórica de numerosas institucións, oficinas administrativas e servizos de interese público, é tamén a sede dun distrito xudicial e do bispado da diocese de Patti, unha das máis antigas de Sicilia, que inclúe 41 municipios.

O municipio ocupa unha superficie de 50,08 km².[1] Segundo o censo do 31 de agosto de 2020 contaba con 12 882 habitantes,[2] polo que a súa densidade de poboación nese ano era de 257,23 hab./km².

Dista 76 km da capital provincial, e está conectada co resto de Sicilia por tren, a través da estación de ferrocarril Patti-San Piero Patti, situada na liña férrea Mesina-Palermo, e a autoestrada A20 Palermo-Mesina.

Demografía

[editar | editar a fonte]
Gráfica de evolución demográfica de Patti, Italia entre 1861 e 2001
Fonte ISTAT - Elaboración gráfica de Wikipedia

Etimoloxía

[editar | editar a fonte]

O nome da cidade deriva do grego Ἐπακτήν (Epaktḗn) "preto das augas", "entre as augas", "na costa". Á luz das recentes escavacións e estudos posteriores, a orixe da cidade pode remontarse a un período que vai desde o século XV a.C. até o século VIII a.C.[3]

A orixe e a historia de Patti están intimamente ligadas ao declive da antiga cidade grecorromana de Tíndaris, a súa aldea e un dos sitios arqueolóxicos máis importantes de Sicilia.

A primeira información histórica que testemuña a existencia da cidade de Patti remóntase a 1094, cando o Gran Conde Roxerio I de Sicilia fundou o mosteiro beneditino de San Salvador.

En 1131 erixiuse a diocese de Patti e Lipari, e en 1399 dividiuse en dúas dioceses distintas. O centro de Patti desenvolveuse, e sempre asumiu unha maior importancia económica e administrativa en toda a zona de Messina, senón, non se xustificaría a parada que o corpo do emperador do Sacro Imperio Frederico II Hohenstaufen, falecido en Puglia, fixo na catedral de Patti antes de ser enterrado en Palermo.

Sepultura de Adelaida del Vasto

O nobre Antonino Natoli, barón de Messina e membro da familia do rei Carlos I de Anjou, marido de Francesca, filla de Girolamo d'Amato, cuxos fillos foron Simone e Gerardo Natoli, viviu en Patti desde a primeira metade do 1300.[4]

O rei Afonso V de Aragón titulouna Tyndarium et Pactarum urbs nobilissima et magnanima (Tindari e Patti, unha cidade nobilísima e magnánima).

Os restos mortais de Adelaida del Vasto, terceira esposa de Roxerio I de Sicilia, e raíña consorte de Xerusalén polo seu matrimonio con Balduíno I de Xerusalén, repousan na Catedral de Patti.

  1. Datos do ISTAT 2015 Arquivado 26 de xaneiro de 2021 en Wayback Machine., en demo.istat.it. Consultado o 5 de agosto de 2021.
  2. Datos do ISTAT. Poboación residente ao 31 de agosto de 2020 Arquivado 27 de xullo de 2020 en Wayback Machine.. Consultado o 5 de agosto de 2021.
  3. A tese sobre a orixe está amplamente documentada no xacemento de Nauloco do centro tirrénico.
  4. Teatro Genologico Delle Famiglie Nobili Titolate Feudatarie Ed Antiche... - Filadelfo Mugnos - Google Libri, Filadelfo Mugnos, "Teatro Genologico Delle Famiglie Nobili Titolate Feudatarie...", Volume 2, p. 245, Palermo, 1647.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • Fasolo, Michele (2003): Tyndaris e il suo territorio I. Introduzione alla carta archeologica del territorio di Tindari. Roma: MediaGEO. ISBN 978-88-9087-551-9.
  • Fasolo, Michele (2014): Tyndaris e il suo territorio II. Carta archeologica del territorio di Tindari e materiali. Roma: MediaGEO. ISBN 978-88-9087-552-6.
  • Irato, Filippo (1976): Patti nella storia. Milazzo: Spes.