Orestes (prefecto)
| Biografía | |
|---|---|
| Gobernador romano Exipto (provincia romana) | |
 | |
| Actividade | |
| Ocupación | político |
| Período de tempo | Baixo Imperio Romano |
| Descrito pola fonte | Paulys Realenzyklopädie der klassischen Altertumswissenschaft, (sec:Orestes 11) |
Orestes foi un aristócrata romano residente en Alexandría (Exipto) que foi prefecto imperial da diocese de Exipto, con sede en Alexandría.
Historia
[editar | editar a fonte]Orestes era pagán, pero fíxose bautizar en Constantinopla polo patriarca Attico,[1] antes de ser nomeado prefecto de Exipto, pouco despois de que o mozo Cirilo accedera ao Patriarcado de Alexandría á morte de Teófilo, tío de Cirilo, contra a ano 412 d.C. Orestes enfrontouse ao patriarca Cirilo, debido á intención do eclesiástico de atribuír á súa posición prerrogativas seculares. E cando Cirilo quixo expulsar a todos os xudeus de Alexandría, Orestes queixouse ao emperador que prohibiu a expulsión, o que impediu a reconciliación co patriarca.[2] Ante o rexeitamento do prefecto, o patriarca Cirilo sentiuse ameazado, sendo apoiado por varias faccións conectadas coa Igrexa.
En torno a 414 - 415 d.C. Orestes sufriu un atentado por parte dunha turba de monxes que o atacaron, feríndoo de gravidade. O prefecto fixo que Amonio, o líder dos atacantes, fora torturado e executado.
O patriarca Cirilo intentou converter a Amonio en mártir, pero os líderes de Alexandría e o propio emperador de Roma, Teodosio, condenaron o ataque dos monxes contra o representante imperial e Cirilo tivo que renunciar ás súas intencións.
O prefecto Orestes desfrutaba do apoio político e da amizade de Hipatia,[3] unha filósofa e matemática filla de Théon, filósofo neoplatónico, (da que Orestes fora discípulo na súa xuventude) que tiña unha considerábel autoridade moral e grande influencia na cidade de Alexandría. De feito, moitos dos seus alumnos procedían de familias poderosas e influentes de Alexandría, tanto cristiáns como pagáns, que posteriormente alcanzaron elevadas posicións no goberno e na Igrexa (como o propio Orestes e o bispo Sinesio de Cirene, entre outros).
No ano 415 unha turba cristiá, posibelmente dirixida polos parabolanos (refuxiados no Deserto de Nitria) invadiron Alexandría e atacaron a Hipatia en plena rúa, sacárona da súa carruaxe e asasinárona brutalmente, despedazando o seu corpo e queimándoo no exterior de Alexandría.
Este asasinato político, causado porque se sospeitaba que instigaba a Orestes a non reconciliarse con Cirilo,[4] eliminou un apoio importante do prefecto imperial, e levou a Orestes a renunciar ao seu enfrontamento co patriarca Cirilo e a abandonar Alexandría.
Ficción
[editar | editar a fonte]Na película Ágora de Alejandro Amenábar, o personaxe de Orestes é interpretado polo actor Óscar Isaac.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Sócrates Escolástico, VII.14.
- ↑ Sócrates Escolástico, VII.13.18-21.
- ↑ The Alexandria Society. "Hypatie d'Alexandrie". Arquivado dende o orixinal o 27-09-2013. Consultado o 18-07-2011.
- ↑ Sácrates Escolástico, VII.15.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Arnold Hugh Martin Jones, John Robert Martindale e John Morris, "Orestes 1", The Prosopography of the Later Roman Empire, Cambridge University Press, 1971, ISBN 0-521-20159-4, páxs. 810-811.
- Christopher Haas, Alexandria in Late Antiquity: Topography and Social Conflict, JHU Press, 2006, ISBN 0-8018-8541-8
- José Babini, La ciencia en el período grecorromano, Centro Editor de América Latina, 1968.
- Susan Wessel, Cyril of Alexandria and the Nestorian controversy: the making of a saint and of a heretic, Oxford University Press, 2004, ISBN 0-19-926846-0.
- Sócrates Escolástico, Historia ecclesiastica.
Outros artigos
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Sócrates Escolástico. Historia ecclesiastica. Introdución á obra e Libros I a VII (en inglés). Consultada o 18-07-2011.
- Sócrates Escolástico. Historia ecclesiastica. Libros I e II Texto en grego e francés. Consultada o 18-07-2011.