Hans Geiger

Hans Geiger
	; (1928)
Biografía
Nacemento	(fr) Johannes Wilhelm Geiger ; 30 de setembro de 1882 ; Neustadt an der Weinstraße
Morte	24 de setembro de 1945 (62 anos); Potsdam
Lugar de sepultura	Neuer Friedhof Potsdam (en) ; Grünwald Woodland Cemetery (en)
Datos persoais
País de nacionalidade	Alemaña nazi (1933–); República de Weimar (1918–1933); Imperio Alemán
Educación	Universidade de Erlangen-Núremberg
Director de tese	Eilhard Wiedemann (pt) e Ernest Rutherford
Actividade
Campo de traballo	Física
Ocupación	laboratory director (en) (1936–), científico nuclear , físico , profesor universitario , inventor , científico
Empregador	Universidade Técnica de Berlín, laboratory director (en) (1936–) ; Universidade de Tubinga (1929–) ; Universidade de Kiel (pt) (1925–) ; Physikalisch-Technische Reichsanstalt (en) , laboratory director (en) (1912–) ; Universidade de Manchester, deputy (en) (1907–) ; Universidade Humboldt de Berlín ; Physikalisch-Technische Bundesanstalt (pt)
Membro de	Projeto de energia nuclear alemão (pt) (1939–); Academia Prusiana das Ciencias (1936–); Leopoldina (1935–); Academia de Ciências da Saxônia (pt) (membro correspondente) (1932–)
Lingua	Lingua alemá
Carreira militar
Conflito	Primeira guerra mundial
Obra
	Obras destacables (1928) contador Geiger (pt) ;
Doutorando	Lieselott Herforth (pt) , Ernst Stuhlinger, Walther Müller (pt) , Otto Klemperer (pt) , Helmut Volz (en) , Evangelie Spanidis (Zachos) (en) , Otto Haxel (pt) e Luise Meyer-Schützmeister (en)
	Premios (1937) Medalla e Premio Gabor; (1929) Medalla Hughes Concedido por Royal Society ;

Para o numismático suízo, véxase Hans-Ulrich Geiger.

Johannes (Hans) Wilhelm Geiger, nado en Neustadt, Alemaña, o 30 de setembro de 1882 e finado en Potsdam o 24 de novembro de 1945, foi un físico alemán. Xunto a Walter Müller desenvolveu o contador Geiger.

Traxectoria

En 1902, Geiger empezou a estudar física e matemáticas en Erlangen, onde se doutorou en 1906. En 1907 empezou a traballar xunto a Ernest Rutherford na Universidade de Manchester. En 1912 foi nomeado xefe do Instituto de investigación físico-técnica en Berlín. Alí desenvolveu, xunto a un dos seus estudantes graduados, o contador Geiger. Dende 1925 foi profesor da Universidade de Kiel ata o ano 1929, onde o seu primeiro estudante graduado foi precisamente Walter Müller.

Foi tamén membro do Club do Uranio na Alemaña nazi, un grupo de científicos alemáns que, durante a segunda guerra mundial, traballaron sen éxito na creación da bomba atómica alemá.

A súa lealdade ao Partido Nazi levoulle a traizoar a diversos colegas xudeus; algúns destes colegas axudaranlle nas súas investigacións antes de que se fixera membro do partido.

Morreu en Potsdam uns meses despois de que finalizara a guerra.