Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
H-I Función Lanzador espacial de capacidade media país de orixe Xapón [ 1] Tamaño altura 42,0 m[ 1] diámetro 2,44 m[ 1] masa 142.260 kg[ 1] Etapas 3[ 1] Carga LEO masa 3200 kg[ 1] Carga GTO masa 1100 kg[ 1]
Lanzamento históricos Estado Retirado[ 1] Sitios Centro Espacial de Tanegashima [ 2] Total de lanzamentos 9 (todos exitosos)[ 1] [ 2] Voo inaugural 13 de agosto de 1986[ 2] Último voo 11 de febreiro de 1992[ 2] Acelerarores – Castor 2 [ 1] altura 6,04 m[ 1] diámetro 0,79 m[ 1] masa baleiro 695 kg[ 1] masa cheo 4424 kg[ 1] impulsado por 1 TX-354-3 [ 1] potencia máxima 258,915 kN (no baleiro)[ 1] Impulso específico 232 s (a nivel do mar), 262 s (no baleiro)[ 1] propelente Propelente sólido [ 1] Primeira etapa – ELTT / MB-3-3[ 1] [ 2] altura 22,00 m[ 1] diámetro 2,44 m[ 1] masa baleiro 4400 kg[ 1] masa cheo 85.800 kg[ 1] impulsado por 1 MB-3-3 [ 1] potencia máxima 866,710 kN (no baleiro)[ 1] Impulso específico 253 s[ 1] propelente Oxíxeno líquido e queroseno [ 1] Segunda etapa – LE-5 [ 1] altura 10,32 m[ 1] diámetro 2,49 m[ 1] masa baleiro 1800 kg[ 1] masa cheo 10.600 kg[ 1] impulsado por 1 LE-5[ 1] potencia máxima 102,900 kN (no baleiro)[ 1] Impulso específico 450 s[ 1] propelente Oxíxeno líquido e queroseno[ 1] Terceira etapa – UM-129A[ 1] altura 2,34 m[ 1] diámetro 1,34 m[ 1] masa baleiro 360 kg[ 1] masa cheo 2200 kg[ 1] impulsado por 1 LE-5[ 1] potencia máxima 77,400 kN (no baleiro)[ 1] Impulso específico 220 s[ 1] propelente Propelente sólido [ 1]
[ editar datos en Wikidata ]
H-I (ou H-1 ) foi un foguete espacial xaponés que voou entre 1986 e 1992. Era unha versión licenciada dos foguetes Delta estadounidense e podía ser lanzado en tres variantes:[ 1] [ 2]
Con 9 aceleradores e sen etapa superior de propelente sólido.
Con 6 aceleradores e con etapa superior de propelente sólido.
Con 9 aceleradores e con etapa superior de propelente sólido. Os nove lanzamentos de foguetes H-I, feitos todos desde o Centro Espacial de Tanegashima , foron exitosos, pero foi retirado de servizo polo baixo rendemento económico á hora de lanzar satélites.[ 1] [ 2]
Voo[ 1] [ 2]
Data[ 1] [ 2]
Rampla de lanzamento[ 1] [ 2]
Carga[ 1] [ 2]
Resultado[ 1] [ 2]
Notas[ 1] [ 2]
H-15
13 de agosto de 1986
Centro Espacial de Tanegashima
EGS (Ajisai) / JAS (Fuji 1A) / MABES (Jindai)
Éxito
Primeiro voo dun H-I.
H-17
27 de agosto de 1987
Centro Espacial de Tanegashima
ETS 5 (Kiku 5)
Éxito
H-18
19 de febreiro de 1988
Centro Espacial de Tanegashima
Sakura 3A
Éxito
H-19
16 de setembro de 1988
Centro Espacial de Tanegashima
Sakura 3B
Éxito
H-20
5 de setembro de 1989
Centro Espacial de Tanegashima
GMS 4 (Himawari 4)
Éxito
H-21
7 de febreiro de 1990
Centro Espacial de Tanegashima
Mos 1b (Momo 1b) / DEBUT (Orizuru) / JAS 1b (Fuji 1b)
Éxito
H-22
28 de setembro de 1990
Centro Espacial de Tanegashima
BS 3a (Yuri 3a)
Éxito
H-23
25 de agosto de 1991
Centro Espacial de Tanegashima
BS 3b (Yuri 3b)
Éxito
H-24
11 de febreiro de 1992
Centro Espacial de Tanegashima
JERS 1 (Fuyo)
Éxito
Último voo dun H-I.
↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 1,34 1,35 1,36 1,37 1,38 1,39 1,40 1,41 1,42 1,43 1,44 1,45 1,46 1,47 1,48 1,49 1,50 1,51 1,52 Mark Wade (2011). "H-1" (en inglés) . Consultado o 7 de abril de 2013 . ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 Gunter Dirk Krebs (2011). Gunter's Space Page, ed. "H-1" (en inglés) . Consultado o 7 de abril de 2013 .
