Saltar ao contido

Farinxite

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Farinxite
EspecialidadeInfectoloxía
CausasXeralmente, infeccións virais
DiagnósticoBaseado nos sintomas, exame rápido de antíxenos, recolla de esfregado da garganta
TratamentoAntiinflamatorios non-esteroides, lidocaína
Aviso médico.
Aviso médico.
Advertencia: A Wikipedia non dá consellos médicos.
Se cre que pode requirir tratamento, por favor, consúltello ao médico.

A farinxite[1] é unha infección respiratoria caracterizada pola inflamación da parte posterior da garganta, chamada farinxe.[2] [3] Os síntomas máis evidentes son dor de gorxa e febre.[3] Outros síntomas inclúen secreción nasal, tose, dor de cabeza e rouquido.[4] Os síntomas adoitan manifestarse durante tres a cinco días. As complicacións poden incluír sinusite e otite media aguda.[3]

A maioría dos casos son causados por unha infección viral. Aproximadamente o 25% dos casos en nenos e o 10% en adultos son causados pola bacteria Streptococcus pyogenes, unha infección que se denomina farinxite estreptocócica.[3][5] Entre outras causas posibles pero pouco frecuentes están bacterias como a gonorrea, fungos, irritantes como o tabaco, alerxias e enfermidades de refluxo gastroesofáxico.[3] [6] En persoas con síntomas evidentes dunha infección viral, como un arrefriado, non se recomendan probas específicas. Noutros casos, recoméndase realizar unha proba rápida de antíxeno ou recoller un frotis para a súa análise. Entre outras afeccións que poden producir síntomas similares están a epiglotite, a tiroidite, o absceso retrofarínxeo e, ocasionalmente, as enfermidades cardiovasculares.[3]

A dor pódese aliviar con medicamentos antiinflamatorios non esteroides como o ibuprofeno.[3] A aplicación tópica de lidocaína tamén pode ser beneficiosa.[6] As infeccións bacterianas adoitan tratarse con antibióticos como a penicilina ou a amoxicilina.[3] Aínda non está claro se os corticosteroides son ou non beneficiosos na farinxite aguda máis aló posiblemente dos casos máis graves.[7] [8]

A farinxite é a causa máis común de dor de garganta.[9] Cada trimestre, preto do 7,5% da poboación padece farinxite.[10] De media, un adulto ten dor de garganta entre dúas e tres veces ao ano e un neno cinco veces ao ano.[11] [4] En calquera intervalo de tres meses, preto do 7,5% da poboación mundial ten farinxite.[12]

Terminoloxía

[editar | editar a fonte]

O termo para doenza en galego ten variantes segundo o tipo de farinxite. No bUSCatermos aparecen os termos farinxite aguda, farinxite atrófica, farinxite crónica, farinxite flegmonosa e farinxite membranosa.[13] Son os mesmos termos que aparecen no dicionario galego de termos médicos[14] (Véxase o apartado "clasificación").

Etimoloxía

[editar | editar a fonte]

Farinxite provén da palabra grega farinxe "φάρυγξ" (transliterado como "phárynx"), e do sufixo -ite, que significa "inflamación". Polo tanto, "farinxite" significa literalmente "inflamación da garganta".[15] [16]

Signos e síntomas

[editar | editar a fonte]

Os signos e síntomas son moi variables xa que dependen do axente infeccioso causante e das defensas inmunitarias do paciente.

  • Se na maioría dos casos só hai unha "irritación da gorxa" con ardor, como ocorre nos casos que acompañan a un arrefriado.
  • Cando a infección é causada polo virus de Epstein-Barr, as adenopatías ocupan un lugar destacado, así como a febre e a debilidade xeral.
  • A febre e a dor ao tragar teñen un lugar destacado con algunhas adenopatías cando o axente causante é o temible Streptococcus pyogenes
  • Cando acompaña o sarampelo, os signos e síntomas son os da enfermidade principal.[17]

A enfermidade transmítese por vía oral, a través da saliva que as persoas expulsan ao falar, visible ou non (gotas de Pfludge), tose, estornudar ou bicarse. O período de incubación é variable e depende do xerme infeccioso pero pode oscilar entre 2-3 e 5-8 días.[17]

infeccións virais

[editar | editar a fonte]
Amígdalas con membranas purulentas

A causa máis frecuente son as infeccións por virus (do 40 ao 80% dos casos) e poden ser causadas por varios virus:[18]

infeccións bacterianas

[editar | editar a fonte]

Diagnóstico

[editar | editar a fonte]

Hai que temer dúas situacións, unha bacteriana, causada por Streptococcus pyogenes, a outra viral, mononucleose infecciosa, polas complicacións que pode provocar.

O diagnóstico baséase na anamnese e na exploración física do paciente, apoiada en probas de laboratorio. O hemograma é esencial para distinguir entre infección bacteriana: leucocitose (aumento dos glóbulos brancos) con neutrofilia (aumento do número de neutrófilos) ou, no caso dunha infección viral, leucocitose con linfocitose (aumento dos linfocitos) ou monocitose (aumento do número de monocitos) no caso de mononucleose infecciosa. En caso de dúbida, debe facerse unha recollida de pus cun hisopo e a análise microscópica con ou sen incubación dános o resultado.[17]

Clasificación

[editar | editar a fonte]

A farinxite pode clasificarse dependendo de varios criterios, como a duración, a gravidade, a localización e as características do tecido afectado:

Segundo a duración:

[editar | editar a fonte]
  • Farinxite aguda: esta é unha inflamación aguda da farinxe que pode variar en gravidade e síntomas dependendo da virulencia do microorganismo infectante e das defensas inmunitarias do individuo. Os tipos de farinxite aguda inclúen a catarral, purulenta ou ulcerativa.[19]
  • Farinxite crónica: é unha inflamación prolongada da farinxe. É case sempre catarral, pero pode ter un aspecto hipertrófico (ampliado debido ao crecemento anormal do tecido) ou atrófico (reducido en tamaño debido á perda de tecido).[20]

Segundo a localización:

[editar | editar a fonte]
  • Nasofarinxite: Inflamación que afecta principalmente á nasofarinxe, a parte da farinxe que se conecta coa cavidade nasal. É común no arrefriado común.
  • Amígdala-farinxite ou tonsilo-farinxite: É a forma máis común de farinxite, na que tamén se ven afectadas as amígdalas ou tonsilas palatinas. A amigdalite ou tonsilite non é máis que unha farinxite cunha infección predominante das amígdalas.

Segundo as características do tecido afectado:

[editar | editar a fonte]
  • Farinxite atrófica: Esta é unha forma de farinxite crónica na que a mucosa e os tecidos glandulares da farinxe se atrofian ou se reducen en tamaño.
  • Farinxite flegmonosa: Esta é unha forma grave de farinxite purulenta aguda que se estende aos tecidos circundantes da farinxe.
  • Farinxite membranosa: Esta é unha forma de farinxite na que se forma unha membrana ou revestimento na farinxe, a miúdo debido a unha infección bacteriana como a difteria.

Tratamento

[editar | editar a fonte]

Ademais dos coidados desinfectantes con gárgaras, están indicados analxésicos e antipiréticos para todo tipo de farinxite. O tratamento con antibióticos non é efectivo na farinxite viral, pero debe usarse xa que a infección bacteriana pode solaparse cunha infección que foi inicialmente viral; non obstante, antes de calquera tratamento con antibióticos, débese tomar un hisopo do exudado para o cultivo e a identificación do axente causante. Dado que a infección por Streptococcus pyogenes é a máis temible, polas complicacións xa enumeradas, debe utilizarse un antibiótico ao que esta bacteria sexa sensible, como a penicilina ou a eritromicina nos casos de alerxia á penicilina.[17]

  1. "farinxite". aplicacions.usc.es; bUSCatermos. Consultado o 2023-07-30. 
  2. "Pharyngitis". Consultado o 4 de agosto de 2016. 
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 "Evidence-Based Evaluation And Management Of Patients With Pharyngitis In The Emergency Department.". Emergency medicine practice 17 (9): 1–16; quiz 16–7. Setembro de 2015. PMID 26276908. 
  4. 4,0 4,1 Community Pharmacy ANZ: Symptoms, Diagnosis and Treatment (en inglés). 2015. p. 19. ISBN 9780729583459. 
  5. "farinxite". aplicacions.usc.es; bUSCatermos. Consultado o 2023-07-30. 
  6. 6,0 6,1 "Pharyngitis.". Primary care 41 (1): 91–8. março de 2014. PMID 24439883. 
  7. "No evidence for the effectiveness of systemic corticosteroids in acute pharyngitis, community-acquired pneumonia and acute otitis media.". European journal of clinical microbiology & infectious diseases : official publication of the European Society of Clinical Microbiology 32 (2): 151–60. febreiro de 2013. PMID 22993127. 
  8. "Corticosteroids as standalone or add-on treatment for sore throat.". The Cochrane database of systematic reviews 10: CD008268. 17 de outubro de 2012. PMID 23076943. 
  9. Marx, John (2010). Rosen's emergency medicine: concepts and clinical practice. Philadelphia, Pennsylvania. ISBN 978-0-323-05472-0. 
  10. Oxford Textbook of Primary Medical Care (en inglés). 2004. p. 674. ISBN 9780198567820. 
  11. Tamparo, Carol (2011). Fifth Edition: Diseases of the Human Body. Philadelphia, PA. pp. 356. ISBN 978-0-8036-2505-1. 
  12. Oxford Textbook of Primary Medical Care (en inglés). 2004. p. 674. ISBN 9780198567820. 
  13. "farinxite". aplicacions.usc.es; bUSCatermos. Consultado o 2023-07-30. 
  14. Diccionario galego de termos médicos (PDF). Dirección Xeral de Política Lingüística. p. 310. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 10 de novembro de 2021. Consultado o 30 de xullo de 2023. 
  15. Respiratory Care Anatomy and Physiology,Foundations for Clinical Practice,3: Respiratory Care Anatomy and Physiology (en inglés). 2013. p. 5. ISBN 0323078664. 
  16. Nursing Assistant: A Nursing Process Approach - Basics (en inglés). 2009. p. 45. ISBN 9781111780500. 
  17. 17,0 17,1 17,2 17,3 Harrison's Principles of Internal Medicine, 17th Edition (Harrison's Principles of Internal Medicine, 17e. edition, Mc Graw Hill, 2007 ISBN 0071466339
  18. Acerra JR. "Pharyngitis". eMedicine. Archived from the original on 17 March 2010.
  19. 19,0 19,1 "Farinxite bacteriana aguda". Consultado o 25-11-2012. [Ligazón morta]
  20. "Farinxite". Consultado o 25-11-2012. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Este artigo tan só é un bosquexo
 Este artigo sobre medicina é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
 Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.