Espata

En botánica, a espata é unha bráctea ampla ou un par de brácteas que envolven a inflorescencia ou o eixe florífero.^[1]^[2]

Eimoloxía

O termo deriva do latín spatha, e este do grego antigo σπαθή spathḗ, "hipsofilo da palmeira".^[3]^[2]

Tipos

A inflorescencia está envolvida por unha espata, a miúdo moi grande e vistosa, coloreada de vivs cores ou, ás veces, completamente branca. A espata pode ser monofila ou difila, é dicir, pode estar constituída por unha ou por dúas brácteas.^[2]

A espata aparece nalgunhas monocotiledóneas con inflorescencia de tipo espádice, como nas familias das aráceas e as arecáceas (palmeiras).

Nas palmeiras a espata es a miúdo de consistencia bastante dura. Nas aráceas a espata adoita presentar unha aparencia petaloidea, facendo que toda a inflorescencia teña a aparencia dunha soa flor.

Notas

↑ espata no Dicionario da RAG.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 Font Quer 1982, p. 405.
↑ Os hipsofilos son, nas sucesións foliares dos caules, as "follas supersiores", situadas entes os monofilose os antofilos ou folls flarais.

Véxase tamén

Bibliografía

Font Quer, P. (1982): Diccionario de Botánica. Barcelona: Editorial Labor, S. A. ISBN 84-3355-804-8.

Outros artigos

Ligazóns externas

spathe na Enciclopedia Británica.

[1] spata no Dicionario da RAG.

[FOOTNOTEFont_Quer1982405-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 Font Quer 1982, p. 405.

[3] Os hipsofilos son, nas sucesións foliares dos caules, as "follas supersiores", situadas entes os monofilose os antofilos ou folls flarais.

[1]

[2]

[3]