Saltar ao contido

Enrique Vila-Matas

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaEnrique Vila-Matas

(2007) Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento31 de marzo de 1948 Editar o valor en Wikidata (76 anos)
Barcelona, España Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónescritor, novelista, escritor de contos Editar o valor en Wikidata
Xénero artísticoEnsaio Editar o valor en Wikidata
Premios
Sinatura Editar o valor en Wikidata

Descrito pola fonteObálky knih, Editar o valor en Wikidata
Páxina webenriquevilamatas.com Editar o valor en Wikidata
IMDB: nm1989841 BNE: XX1108392 Editar o valor en Wikidata
Enrique Vila-Matas.

Enrique Vila-Matas, nado en Barcelona o 31 de marzo de 1948, é un escritor español.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Estudou dereito e xornalismo e en 1968 entrou como redactor na revista de cine Fotogramas. En 1970 dirixiu dúas curtametraxes, Todos los jóvenes tristes e Fin de verano. En 1971, fixo o servizo militar en Melilla onde escribiu o seu primeiro libro, Mujer en el espejo contemplando el paisaje. Ao regreso a Barcelona, traballou como crítico de cine das revistas Bocaccio e Destino. Viviu en París dous anos nun faiado que lle alugou a escritora Marguerite Duras, e alí escribiu a súa segunda novela, La asesina ilustrada. Empezou a ser recoñecido en 1985 co libro Historia abreviada de la literatura portátil.

Narrativa

[editar | editar a fonte]
  • Mujer en el espejo contemplando el paisaje, 1973.
  • La asesina ilustrada, 1977.
  • Al sur de los párpados, 1980.
  • Nunca voy al cine, 1982.
  • Impostura, 1984.
  • Historia abreviada de la literatura portátil, 1985.
  • Una casa para siempre, 1988.
  • Suicidios ejemplares, 1991.
  • Hijos sin hijos, 1993.
  • Recuerdos inventados, 1994.
  • Lejos de Veracruz, 1995.
  • Extraña forma de vida, 1997.
  • El viaje vertical, 2000.
  • Bartleby y compañía, 2001.
  • El mal de Montano, 2002.
  • París no se acaba nunca, 2003.
  • Doctor Pasavento, 2005.
  • Exploradores del abismo, 2007.
  • Dietario voluble, 2008.
  • Ella era Hemingway. No soy Auster, 2008.
  • Dublinesca, 2010.
  • Perder teorías, 2010
  • En un lugar solitario. Narrativa 1973-1984, 2011
  • Chet Baker piensa en su arte. Relatos selectos, 2011
  • Aire de Dylan, 2012
  • Kassel no invita a la lógica, 2014
  • El día señalado, 2015
  • Marienbad eléctrico, novela, 2016.
  • 2017 Mac y su contratiempo, novela, 2017.
  • El viajero más lento, 1992.
  • El traje de los domingos, 1995.
  • Para acabar con los números redondos, 1997.
  • Desde la ciudad nerviosa, 2000.
  • Extrañas notas de laboratorio, 2003.
  • Aunque no entendamos nada, 2003.
  • El viento ligero en Parma, 2004.
  • Y Pasavento ya no estaba, 2008.
  • De l´imposture en littérature. De la impostura en literatura (diálogo con Echenoz).


Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • Entrevista a Enrique Vila-Matas por JUAN CRUZ, El País, 13/03/2010
  • Recensión por Albacete, J. (31 de marzo de 2010). "Dublinesca". De Verdad Digital (en castelán). Arquivado dende o orixinal o 08 de marzo de 2013. Consultado o 19 de novembro de 2018. 

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]