Saltar ao contido

Cecilia Böhl de Faber

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaCecilia Böhl de Faber

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento(es) Cecilia Francisca Josefa Böhl de Faber Ruiz de Larrea Editar o valor en Wikidata
24 de decembro de 1796 Editar o valor en Wikidata
Morges, Suíza (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Morte7 de abril de 1877 Editar o valor en Wikidata (80 anos)
Sevilla, España Editar o valor en Wikidata
RelixiónIgrexa católica Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónescritora, folclorista, novelista Editar o valor en Wikidata
Pseudónimo literarioFernán Caballero Editar o valor en Wikidata
Obra
Obras destacables
Outro
TítuloMarquesado de Arco Hermoso (en) Traducir (1822–1835) Editar o valor en Wikidata
CónxuxeFrancisco de Paula Ruiz del Arco (1822–1835) Editar o valor en Wikidata
PaisJuan Nicolás Böhl de Faber Editar o valor en Wikidata  e Frasquita Larrea Editar o valor en Wikidata

Descrito pola fonteNordisk familjebok
Grande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Фернан Кабальеро)
Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Editar o valor en Wikidata
BNE: XX1719796 Bitraga: 101 Dialnet: 2260294 Find a Grave: 17089953 Editar o valor en Wikidata


Cecilia Böhl de Faber, nada en Morges (Cantón de Vaud, Suíza), o 24 de decembro de 1796 e finada en Sevilla o 7 de abril de 1877, foi unha escritora española. Adoitaba usar o pseudónimo de Fernán Caballero.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Cecilia era filla do cónsul Juan Nicolás Bohl e de Frasquita Larrea, quen tamén escribira empregando o pseudónimo de "Corina". Durante os seus primeiros anos viviu en Alemaña, regresando coa súa familia no ano 1813, á idade de 17 anos. Casou o 30 de marzo de 1816, co capitán de infantaría don Antonio Planelles e Bardaxí. A parella mudouse a Porto Rico xa que o seu esposo fora destinado a ese lugar, pero ese matrimonio duraría pouco por mor do falecemento de don Antonio.

Trasládase a Hamburgo, ao norte de Alemaña, onde viviu coa súa avoa. Algúns anos máis tarde mudouse novamente a El Puerto de Santa María, España, onde coñece a Francisco Ruiz de Arco, marqués de Arco Hermoso. O 26 de marzo de 1822, contrae segundas nupcias co marqués, en Sevilla. En maio de 1835 enviuvou novamente.

Pouco tempo despois coñeceu a Antonio Arrom de Ayala, con quen contraeu matrimonio en 1837. Pero Ayala estaba doente de tise e con graves problemas económicos que fan que se suicide en 1863.

Quedou así a escritora na pobreza; os duques de Montpensier e a raíña Isabel II, protéxena e bríndanlle unha vivenda no Patio de las Banderas do Alcázar de Sevilla. Pero a Revolución de 1868 obrígaa a mudarse debido a que as casas foron postas en venda.

  • La Familia de Alvareda (1849)
  • La hija del Sol (1851)
  • La flor de las ruinas
  • Callar en vida y perdonar en muerte
  • Cuadros de costumbres populares andaluzas. Sevilla: Española y Extranjera de José Mª Geofrin (1852)
  • Lucas García (1852)
  • A lo lejos del río sur (1863)
  • Te gusta la toronja (1853)
  • Clemencia. Madrid: Mellado (1852)
  • Lágrimas. Sevilla: Española y Extranjera de José Mª Geofrin (1853)
  • La estrella de Vandalia. Madrid: A. Andrés Babi (1855) — Novela autobiográfica.
  • La gaviota. Madrid: Mellado (1856) — Novela realista, onde introduciu o costumismo.
  • Mi abuelo Teodoro y El Secreto del Loro. Madrid:(1857) —
  • Cuentos y poesías populares andaluzas. Sevilla: La Revista Mercantil (1859)
  • Cuentos, oraciones, adivinanzas y refranes popular. Madrid: T. Fortanet (1877)
  • Pobres y ricos (1890)
  • Obras completas. Madrid: Avrial (1907)
  • Cuentos de encantamiento infantiles. Contos infantiles. Madrid: Revista de Archivos (1911)
  • El refranero del campo y poesías populares. Madrid: Revista de Archivos (1914)
  • Cuentos, adivinanzas y refranes populares, recom,pilación (1921)