Xosé Abeal
profesor e escritor galego
Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde novembro de 2019.) |
Xosé Abeal López, nado en Ambroa (Irixoa) en 1954 e finado na Coruña o 1 de marzo de 2018, foi un escritor galego, principalmente poeta.
 | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1954  Ambroa, España |
| Morte | 1 de marzo de 2018 (63/64 anos) A Coruña, España |
| Educación | Universidade de Santiago de Compostela |
| Actividade | |
| Ocupación | escritor, profesor de ensino secundario |
| Xénero artístico | Poesía |
  | |
Traxectoria
editarTras estudar bacharelato en Betanzos, licenciouse en Filoloxía Clásica na Universidade de Santiago de Compostela.
Desde 1981 exerceu como profesor de latín no ensino medio, traballando, até a súa xubilación en marzo do 2014, no IES Salvador de Madariaga da Coruña. Foi membro da Asociación de Escritores en Lingua Galega.
Ten publicado poemas en Grial e Poesía Galicia.
Obra
editarPoesía
editar- Herba do tempo, 2000, A Coruña, Espiral Maior.
- Ave de luz, 2008, A Coruña, Espiral Maior.
- A fría escuridade do perdido, 2015, Santiago de Compostela, Follas Novas.
- Entre silencios, 2018, Santiago de Compostela, Follas Novas. Póstumo.
- Poesía inédita.[1]
Obras colectivas
editar- Alma de beiramar, 2003, AELG.
- Escrita Contemporánea. Homenaxe a Ánxel Casal, 2005, AELG.
- A Coruña á luz das letras, 2008, Trifolium.
- 150 Cantares para Rosalía de Castro 2015.[2]