Manu Chao
Manu Chao, nado como José-Manuel Thomas Arthur Chao o 21 de xuño de 1961 é un músico e compositor francés, de familia galega. É coñecido por cantar en varias linguas como francés, español, inglés, italiano, árabe, galego e portugués, e ocasionalmente noutras linguas. Chao comezou a súa carreira musical en París, tocando con grupos como Hot Pants e Los Carayos, que combinaba gran variedade de linguas e estilos musicais. Xunto con amigos e co seu irmán Antoine Chao, fundou a banda Mano Negra en 1987, acadando un éxito considerable, particularmente en Europa. Comezou a súa carreira en solitario en 1995, e dende entón fai xiras regularmente coa súa banda de directo, Radio Bemba.
.jpg)  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 21 de xuño de 1961 (63 anos) París, Francia |
| Residencia | Barcelona |
| Actividade | |
| Ocupación | músico, guitarrista, compositor, cantante, artista urbano |
| Período de actividade | 1980 - |
| Xénero artístico | Reggae, ska, world music e música de América Latina |
| Influencias | |
| Instrumento | Guitarra e voz |
| Selo discográfico | Virgin Records |
| Familia | |
| Pai | Ramón Chao |
| Irmáns | Antoine Chao |
| Premios | |
| |
| Descrito pola fonte | Obálky knih,  |
| Páxina web | manuchao.net |
                 | |
Traxectoria
editarManu Chao é fillo do xornalista vilalbés Ramón Chao e de nai vasca de Bilbao[1][2]. Os seus pais emigraron a Francia durante a ditadura de Francisco Franco. Manu e os seus irmáns creceron en Sèvres, ó oeste de París.
Ós 14 anos tivo o seu primeiro grupo, chamado Joint de Culasse, co seu irmán Tonio do Borneo, e o seu curmán Santi Cassariego. Máis tarde chegaron os Hot Pants e Los Carayos, cos que se aproximaba xa moito á música festiva e a pachanga. Estes grupos chegaron a ser moi coñecidos en París dentro da música alternativa.
En 1987 Manu, o seu irmán e o seu curmán fundaron o grupo Mano Negra, que triunfou primeiro en Francia co sinxelo "Mala vida" e despois tiveron xiras por Suramérica. Tras unha longa tempada no grupo (de 1987 a 1994), comezou a súa carreira en solitario. Nos anos da gravación e publicación do seu primeiro álbum, "Clandestino", participou con bandas e artistas galegos como Os Diplomáticos de Monte Alto con Johnny Rotring (Xosé Manuel Pereiro) e Mercedes Peón, Os Papaqueixos, o regueifeiro Pinto d'Herbón, a pandeireteira Josefa de Bastabales, Siniestro Total, etc. en festivais xunto a Caravane des Quartiers, en Barcelona, Lyon e Santiago de Compostela ('A Feira das Mentiras'), tamén xunto a outros artistas de fóra de Galiza (Amparanoia, Dusminguets, Tonino Carotone, etc). Tamén participou en dúas cancións do Xabarín Club ("Oda ao futbolín" e "Toliño por vivir").
Chao canta en francés, español, catalán, árabe, portugués, inglés, galego e wolof, cambiando de idioma a miúdo na mesma canción. Aínda que é un dos artistas máis vendedores do mundo, é pouco coñecido nos países de fala inglesa.
A súa música ten moitas influencias: rock, chanson francesa, salsa, reggae, ska e raï alxeriano. Recibiu estas influencias de inmigrantes en Francia, das súas relacións ibéricas, dos seus percorridos en América con Mano Negra e vagando tras a disolución do grupo. Moitas das cancións de Chao son sobre o amor, a vida nos guetos e a inmigración, e levan a miúdo unha mensaxe de esquerda e libertario.[3]
Estivo comprometido desde hai tempo co nacionalismo vasco, talvez debido ás súas orixes. Foi especialmente na época de Mano Negra cando participou en varias xiras musicais xunto ó conxunto vasco Negu Gorriak. Despois foron varias as colaboracións que realizou en diversas cancións xunto a Fermin Muguruza facendo xunto a el a xira Jai Alai Katumbi Express por Europa.
Por outra banda, solidarizouse coa causa zapatista e o EZLN e incluíu fragmentos dos discursos do Subcomandante Marcos nas súas cancións. Tamén se solidarizou coa causa dos okupas de Barcelona.
O seu estilo persoal influenciou a grupos como Amparanoia e outros moitos.
En 2004 publica o disco-libro Sibérie m'était contéee, en francés, con ilustracións do debuxante polaco Wozniak.
En setembro de 2007, editouse o CD A Radiolina, cuxos temas presentou ese verán cunha xira de concertos que incluíu un na cidade de Vigo.
O seu equipo favorito é o Atlas de Guadalaxara, (Xalisco, México). É por iso que adoita levar roupas roxinegras, xa que eses son as cores do equipo.
Discografía
editar
- Clandestino (1998)
- Próxima Estación: Esperanza (2001)
- Radio Bemba Sound System (2002)
- Sibérie m'était contéee (2004)
- La Radiolina (3 de setembro de 2007)
- Viva Tu (2024)
Xiras
editar- Giramundo Américas (2000)
- Tómbola (2006)
- Tour Radio Bemba (Suramérica e Centroamérica) (2006)
- Tómbola Norte América (Canadá, os EEUU e Baixa California, 2007)
Libros
editar- Sibérie m'était contéee (2004).
Notas
editar- ↑ Manu Chao: un rebelde de profesión
- ↑ "Biografía". Arquivado dende o orixinal o 08 de xuño de 2010. Consultado o 05 de agosto de 2010.
- ↑ "Fórum Cultural Mundial, 2004". Arquivado dende o orixinal o 07 de marzo de 2007. Consultado o 24 de agosto de 2007.
Véxase tamén
editar| A Galicitas posúe citas sobre: Manu Chao |
Bibliografía
editar- Chao, Ramón. Mano Negra en Colombia. Un tren de hielo y fuego, 2001 (título orixinal: Un train de glace et de feu). Unha crónica da xira de Mano Negra en tren por Colombia, escrita polo pai de Manu e Tonio.
- Robecchi, Alessandro (2001). Manu Chao. Música e liberdade. Vigo: Edicións Xerais de Galicia. ISBN 84-8302-725-9. (orixinal en italiano do ano 2000)