Imperio Austríaco
O Imperio Austríaco foi fundado en 1804 como reacción á creación do Primeiro Imperio Francés baixo Napoleón I. O primeiro emperador de Austria foi Francisco I, tamén ostentando o título de emperador Sacro-Romano co nome de Francisco II. Máis tarde abdicaría deste cando o imperio foi abolido na reorganización napoleónica de Alemaña en 1806.[1] Para manter o seu título imperial elevou a Austria da categoría de arquiducado á de imperio.
Kaiserthum Österreich (de) | |||||
Himno | Gott erhalte Franz den Kaiser (pt) | ||||
---|---|---|---|---|---|
Localización | |||||
| |||||
Capital | Viena | ||||
Poboación | |||||
Poboación | 21.200.000 (1804) (30,34 hab./km²) | ||||
Lingua oficial | lingua alemá | ||||
Relixión | catolicismo | ||||
Xeografía | |||||
Superficie | 698.700 km² | ||||
Comparte fronteira con | |||||
Datos históricos | |||||
Precedido por | |||||
Creación | 11 de agosto de 1804 | ||||
Disolución | 8 de xuño de 1867 | ||||
Sucedido por | Imperio Austrohúngaro | ||||
Organización política | |||||
Forma de goberno | monarquía absoluta | ||||
• Imperador da Áustria (pt) | Francisco I de Austria (1804–1835) | ||||
Órgano lexislativo | Conselho Imperial (Áustria) (pt) , | ||||
Membro de | |||||
Moeda | Tálero | ||||
Historia
editarO Imperio Austríaco formou parte da Confederación Xermánica a partir de 1815, cando o Congreso de Viena restableceu as fronteiras de Europa despois da derrota de Napoleón I e reorganizou a forma e ideoloxía políticas do Antigo Réxime.
Tras varios intentos errados de reforma constitucional, o Imperio Austríaco transformouse no Imperio Austrohúngaro como consecuencia directa da derrota sufrida na guerra das Sete Semanas e grazas ao Compromiso austrohúngaro de 1867 baixo o reinado de Francisco Xosé I de Austria, outorgando igualdade de status aos territorios húngaros.
Países do Imperio Austríaco
editar- Reino de Bohemia (Königreich Böhmen)
- Reino de Hungría (Königreich Ungarn)
- Reino de Dalmacia (Königreich Dalmatien)
- Reino de Galicia e Lodomeria (Königreich Galizien und Lodomerien)
- Reino de Croacia e Eslavonia (Königreich Kroatien und Slawonien)
- Reino da Lombardo-Véneto (Lombardo-Venezianisches Königreich)
- Arquiducado de Austria (Erzherzogtum Österreich)
- Ducado de Carintia (Herzogtum Kärnten)
- Ducado de Carniola (Herzogtum Krain)
- Ducado de Salzburgo (Herzogtum Salzburg)
- Ducado de Silesia (Herzogtum Schlesien)
- Ducado de Estiria (Herzogtum Steiermark)
- Ducado de Bucovina (Herzogtum Bukowina)
- Ducado de Serbia e Tamis Banat (Woiwodschaft Serbien und Tamisch Banat)
- Banato de Temesvar (Temescher Banat)
- Gran Principado de Transilvania (Großfürstentum Siebenbürgen)
- Margraviato de Moravia (Markgrafschaft Mähren)
- Condado do Tirol (Gefürstete Grafschaft Tirol)
- Condado de Gorizia e Gradisca (Grafschaft Görz und Gradisca)
- Estado de Vorarlberg
- Margraviato de Istria (Istrien)
Economía
editarSituación en Hungría
editarAté a revolución de 1848 os únicos propietarios da terra eran os nobres.[2] A reforma agraria de 1852-1853 por parte da coroa tratou de crear unha nova clase social de campesiños propietarios na que apoiarse fronte á nobreza maxiar[3] A reforma foi, con todo, un fracaso.[3] As novas posesións eran, en xeral, demasiado pequenas para sustentar ao campesiñado que, sen experiencia no mercado, sen crédito accesible e debido á depresión agrícola de finais do XIX viuse abocada a vender as súas propiedades aos terratenentes e volver a unha situación de dependencia moi semellante á anterior á reforma.[3]
Notas
editar- ↑ "Os novos Estados e o Sacro Imperio". Deutsche Welle 28.08.2006 (en español). 2006. Consultado o 07/10/2007.
- ↑ Macartney, p. 578
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Macartney, p. 579
Véxase tamén
editarWikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Imperio Austríaco |
A Galipedia ten un portal sobre: Historia |