Aller au contenu

atom

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir aussi : Atom, atom-, atòm, atóm, àtom
(Date à préciser) Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

atom \Prononciation ?\

  1. Famille.
    • Tom a nughò.
      La famille de ma mère.

Prononciation

[modifier le wikicode]

Prononciation audio manquante. (Ajouter un fichier ou en enregistrer un avec Lingua Libre Lingua Libre)

Du latin atomus.

atom \Prononciation ?\

  1. (Physique) Atome.
Du latin atomus.
Singulier Pluriel
atom
\Prononciation ?\
atoms
\Prononciation ?\
atom

atom \Prononciation ?\

  1. (Physique) Atome.

Prononciation

[modifier le wikicode]
  • atom sur l’encyclopédie Wikipédia (en anglais) 
Du grec ancien ἄτομος.
Singulier Pluriel
Nominatif atom
atomlar
Accusatif atomu
atomları
Génitif atomun
atomların
Datif atoma
atomlara
Locatif atomda
atomlarda
Ablatif atomdan
atomlardan

atom \ˈɑ.tom\ (voir les formes possessives)

  1. Atome.
  • atom sur l’encyclopédie Wikipédia (en azéri) 

Références

[modifier le wikicode]
  • (azéri) Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti, vol. 1, Bakou, Şərq-Qərb, 2006, p. 164.
Du latin atomus.

atom \Prononciation ?\

  1. (Physique) Atome.
Du latin atomus.

Nom commun 1

[modifier le wikicode]
Singulier Pluriel
atom atomoù

atom[1] \ˈa.tɔm\ masculin

  1. (Chimie, Physique) Atome.
    • Un atom, tennet dioutañ un elektron. — (J.-F. Peden, Gerioù-kroaz, in Ya !, no 846, 27 août 2021, page 6)
      Un atome auquel on a ôté un électron.
    • A-benn ar fin, pep rannig, elektronoù, atomoù ha kement zo, en defe perzhioù ur rannig hag ur wagenn. — (Jean-Michel Sanner, An hini bravañ, in Ya !, no 845, 20 août 2021, page 7)
      En fin de compte, chaque particule, électrons, atomes, et cetera, aurait les propriétés d’une particule et d’une onde.

Nom commun 2

[modifier le wikicode]
Collectif Singulatif Pluriel
atom atomenn atomennoù

atom[2] [3] \aˈtɔmː\ collectif

  1. (Chimie, Physique) Atomes.
    • An atomenn kemmet he cʼharg tredanel a vez graet « ionisaet » diouti, hag ar skinoù, kiriek eus al labour brav-se a vez anvet « skinoù ionisaus ». — (Per ar Gall, Ar pilpouzerezh, in Al Liamm, no 180, janvier–février 1977, page 44)
      On dit que l’atome dont la charge électrique a été modifiée est « ionisé », et le rayonnement, responsable de ce beau travail(-là), est dit « ionisant ».

Références

[modifier le wikicode]
  1. Kreizenn ar Geriaouiñ, Dictionnaire breton des sciences et des techniques, consulté le 18/9/2021
  2. Roparz Hemon, Nouveau dictionnaire breton français, Al Liamm, 6e édition revue et augmentée, 1978, page 53b
  3. Martial Ménard, Dictionnaire français-breton, Éditions Palantines, 2012, ISBN 978-2-35678069-0, page 112b
Du latin atomus.

atom \Prononciation ?\

  1. (Physique) Atome.
Du latin atomus.

atom \Prononciation ?\ masculin

  1. (Physique) Atome.
Accusatif singulier présent dans l'inscription bilingue de Vercelli (Piémont)[1][2]. Elle y est traduite par le latin finis[1][2].

atom

  1. Limite, borne.

Références

[modifier le wikicode]
  • [1] : Xavier Delamarre, Dictionnaire de la langue gauloise : une approche linguistique du vieux-celtique continental, préf. de Pierre-Yves Lambert, Errance, Paris, 2003, 2e édition, ISBN 2-87772-237-6 (ISSN 0982-2720), page 49
  • [2] : Jean-Paul Savignac, Dictionnaire français-gaulois, La Différence, 2004, ISBN 978-2729115296, page 223
Du latin atomus.

atom \ɒ.tom\

  1. (Physique) Atome.
Du latin atomus.

atom \Prononciation ?\

  1. (Physique) Atome.

Prononciation

[modifier le wikicode]
Du latin atomus.

atom \Prononciation ?\

  1. (Physique) Atome.
Du latin atomus.

atom \Prononciation ?\

  1. (Physique) Atome.
Du latin atomus.

atom \Prononciation ?\

  1. (Physique) Atome.
Du latin atomus.

atom \Prononciation ?\

  1. (Physique) Atome.

Prononciation

[modifier le wikicode]
Du latin atomus.

atom \a.ˈtom\ masculin

  1. (Physique) Atome.
Du latin atomus.
Cas Singulier Duel Pluriel
Nominatif atom atoma atomi
Accusatif atom atoma atome
Génitif atoma atomov atomov
Datif atomu atomoma atomom
Instrumental atomom atomoma atomi
Locatif atomu atomih atomih

atom \Prononciation ?\ masculin inanimé

  1. (Physique) Atome.

Forme de nom commun

[modifier le wikicode]

atom \Prononciation ?\ masculin animé

  1. Instrumental singulier de ata (déclinaison masculine).
  2. Datif pluriel de ata (déclinaison masculine).
Du latin atomus.

atom \Prononciation ?\

  1. (Physique) Atome.
Du latin atomus.
Commun Indéfini Défini
Singulier atom atomen
Pluriel atomer atomerna

atom \Prononciation ?\ commun

  1. (Physique) Atome.
Du latin atomus.

atom \Prononciation ?\

  1. (Physique) Atome.
Du latin atomus.
Cas Singulier Pluriel
Nominatif atom atomy
Génitif atomu atomů
Datif atomu atomům
Accusatif atom atomy
Vocatif atome atomy
Locatif atomu atomech
Instrumental atomem atomy

atom \atɔm\ masculin inanimé

  1. (Physique) Atome.
    • Molekula vody se skládá ze dvou atomů vodíku a jednoho atomu kyslíku.
      La molécule d'eau est composée de deux atomes d'hydrogène et d'un atome d'oxygène.

Prononciation

[modifier le wikicode]
  • atom sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque) 
Du latin atomus.

atom \ɑ.tom\

  1. (Physique) Atome.

Prononciation

[modifier le wikicode]