czas

Polonais

Du vieux slave часъ, časŭ^[1].

czas \ʧ̑as\ masculin inanimé

Durée, temps.
- Czas jest nazywany „czwartym wymiarem”.
  Le temps est appelé la « quatrième dimension ».
Époque, période
- W czasie, gdy zaszły te wypadki, powracałem z wycieczki naukowej do niezdrowych okolic Nebraski w Stanach Zjednoczonych. — (Jules Verne, Vingt mille lieues sous les mers)
  À l’époque où ces événements se produisirent, je revenais d’une exploration scientifique entreprise dans les mauvaises terres du Nebraska, aux États-Unis.
(Grammaire) Temps.
- W języku polskim są trzy czasy: przeszły, teraźniejszy i przyszły.
  En polonais, il y a trois temps: passé, présent et futur.

czasopismo (« revue périodique »)
czasowy (« temporel »)
- czasownik (« verbe »)
  - czasownikowy (« verbal »)
- czasowość (« temporalité »)
jednoczesny (« simultané »)
nowoczesny (« moderne »)
podczas (« pendant »)
tymczasem (« pendant ce temps »)
wczasy (« congé »)
wczesny (« précoce »)
wtenczas (« en ce temps, alors »)