درست

فارسی

ریشه لغت

• پهلوی

آوایش

• /دُرُست/

صفت

درست

1. بی‌عیب، بی‌نقص، خوب، و کامل، سالم.
2. راست، صحیح، مقابل غلط.
3. امین، استوار.
4. زرِ تمام عیار، سکّه سالم.

––––

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن
• فرهنگ لغت معین